Pochodzenie i dystrybucja
Pod żadnym pozorem nie należy mylić tulipanowca z czasami nazywanym tulipanem magnolii (Magnolia soulangeana). Oba gatunki należą do rodziny magnolii (Magnoliaceae) i dlatego są ze sobą blisko spokrewnione, ale wyglądają tylko nieznacznie do siebie.
przeczytaj także
- Jak dbać o tulipanowiec - porady i wskazówki
- Czy muszę regularnie przycinać tulipanowiec?
- Kiedy kwitnie tulipanowiec?
Tulipanowiec (bot. Liriodendron tulipifera) pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie występuje między Wielkimi Jeziorami na granicy z Kanadą, przez Appalachy i północną Florydę. Tutaj największe drzewo liściaste w Ameryce Północnej rośnie przede wszystkim na wilgotnych lub sporadycznie zalewanych glebach na terenach zalewowych i dolinach.
Oprócz podgatunku amerykańskiego w Chinach i Wietnamie występuje inny przedstawiciel tulipanów (Liriodendron), chiński tulipanowiec (Liriodendron chinense). Nawiasem mówiąc, zarówno tulipany, jak i blisko spokrewnione drzewa magnolii można zidentyfikować już od co najmniej 100 milionów lat, przy czym oba gatunki rozwijają się również w innych częściach świata - na przykład w Europie - we wcześniejszych epokach geologicznych.
Tulipanowiec przybył do Europy z Ameryki Północnej bardzo wcześnie: pierwsze okazy posadzono w niemieckich i innych parkach Europy Środkowej już w XVII wieku, gdzie niektóre z nich można podziwiać do dziś.
posługiwać się
Ponieważ dziki gatunek tulipanowca osiąga ogromne wysokości, należy go sadzić tylko w dużych ogrodach lub parkach. Tutaj szczególnie nadaje się do samodzielnego stanowiska, ale również wygląda interesująco i imponująco w parkach jako nasadzenie grupowe lub alejowe. W międzyczasie istnieją znacznie mniejsze odmiany, takie jak dwie odmiany „Fastigiatum” (od 15 do 18 metrów wysokości) i „Aureomarginata” (od 12 do 15 metrów wysokości) do domowego ogrodu. Ponieważ te odmiany również zostały dopracowane, kwitną kilka lat wcześniej niż forma dzika - często dopiero w wieku 20 lat rozwija swój fascynujący kwiatowy blask.
W USA i Kanadzie tulipanowiec jest jednym z najważniejszych pożytecznych drzew. Jego lekkie, drobnoziarniste drewno - nie bez powodu zwane także „białym drewnem” - jest wykorzystywane do produkcji mebli oraz do produkcji stolarki drzwiowej i okiennej, fornirów i okładzin, ale również przetwarzane na zabawki, instrumenty muzyczne i trumny. Tulipanowiec jest również cennym surowcem do produkcji masy papierniczej i papieru.
W ogrodzie kwitnący tulipanowiec służy jako cenne, niezwykle bogate w nektar pastwisko dla pszczół.
Wygląd i postawa
Ma 41 metrów wysokości i jest jednym z największych (i około 450 lat prawdopodobnie także najstarszym) tulipanowca w Ameryce, który znajduje się w Nowym Jorku w dzielnicy Queens. Nazywa się „Queens Giant”, chociaż na całym świecie są inni imponujący przedstawiciele jego rodzaju. Jeden z nich znajduje się w ogrodzie botanicznym miasta Marburg i ma również prawie 40 metrów wysokości.
Tulipany rosną bardzo szybko, osiągając około 30 do 70 centymetrów rocznie, a piramidalna korona rośnie również o około 20 centymetrów każdego roku. Chociaż ta pozostaje dość wąska, nadal może mieć od 15 do 20 metrów szerokości dla okazów o wysokości od 25 do 35 metrów. Główne gałęzie wykazują gwałtowny wzrost. Pień rośnie prosto, wygląda dość szczuple, osiąga maksymalną średnicę 150 centymetrów i silnie gęstnieje przy ziemi, co daje gatunkowi, który często rośnie na terenach zalewowych, większą stabilność. Charakterystyczna jest również popękana podłużnie, jasnoszara kora.
odchodzi
Tulipanowiec jest drzewem liściastym, liściastym, którego świeże, zielone, naprzemienne liście przebarwiają się jesienią na jasnozłoty żółty. Kształt liści jest niepowtarzalny, dlatego tulipanowiec może być łatwo rozpoznany przez osoby posiadające odpowiednią wiedzę: są one podzielone na cztery spiczaste, wystające boczne płaty. Ponadto liście są dość duże: rzeczywisty liść ma do 15 centymetrów długości i do 20 centymetrów szerokości, przy czym kształt jest prawie prostokątny. Jest też ogonek liściowy o długości około dziesięciu centymetrów.
Okres kwitnienia i kwitnienia
W zależności od lokalizacji i pogody tulipany otwierają swoje wyjątkowe kwiaty od kwietnia do maja lub od maja do czerwca. Dwupłciowe żółto-pomarańczowe kwiaty przypominają kształtem kwiaty tulipanów, początkowo mają kształt miseczkowaty, później dzwonkowaty. Ze środka kwiatu wystają grube i mięsiste pręciki o długości do pięciu centymetrów. Kwiaty tulipana są bardzo bogate w nektar i dlatego są popularne wśród pszczół, trzmieli i innych owadów.
O ile nie jest to tulipanowiec, który został rozmnożony przez szczepienie, na pierwszy rozkwit należy długo czekać: w szczególności okazy wyhodowane z nasion odczekają co najmniej 15 do 20 lat z pierwszym kwitnieniem.
owoc
Po zapyleniu tulipanowiec osiąga do siedmiu centymetrów długości, wrzecionowate owoce, które zdalnie przypominają iglaste szyszki. Są uskrzydlone i zawierają około jednego lub dwóch nasion.
Toksyczność
Uważa się, że wszystkie części tulipanowca są lekko trujące zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Dlatego zarówno liście, jak i kwiaty nie nadają się do spożycia. Kora i drewno, w których znajduje się alkaloid glaucyna, mają szczególnie wysoki udział toksyn. Sok z kolei może wywoływać reakcje alergiczne w kontakcie, na przykład podczas przycinania.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Tulipanowiec najlepiej czuje się w miejscu w pełni nasłonecznionym i osłoniętym od wiatru. Jest to szczególnie ważne, ponieważ w szczególności starsze osobniki mają skłonność do wiatrów. Drzewo rośnie również w półcieniu, ale tam znacznie wolniej. Ponadto tulipanowiec nie urosnie tak duży w ciemniejszym miejscu w ogrodzie.
Kontynuuj czytanie
ziemia
Optymalnym podłożem dla tulipana jest:
- bogate w składniki odżywcze i próchniczne
- luźne i przepuszczalne
- tak gliniasty, jak to tylko możliwe
- świeży do wilgotnego
- kwaśny do lekko zasadowego
Zasadniczo gatunek rozwija się również na piaszczystych, suchych glebach, ale w tym przypadku rośnie znacznie wolniej. Z drugiej strony podłoga zdecydowanie powinna być wolna od wapna.
Kultura doniczkowa
Nie zaleca się trwałej hodowli doniczkowej ze względu na szybki wzrost i oczekiwaną wielkość. Gatunek nie nadaje się również jako bonsai.
Zasadź prawidłowo tulipanowiec
Zasadź tulipanowiec w przewidzianym miejscu w następujący sposób:
- Umieść drzewo w wiadrze z wodą, aby korzenie mogły wsiąknąć.
- Wykop otwór do sadzenia, który jest około dwa razy większy i szerszy niż system korzeniowy.
- Nieznacznie poluzuj glebę na ścianach bocznych i perforowanym dnie.
- Dobrze osusz otwór do sadzenia.
- Wymieszaj urobek z kompostem i wiórami rogowymi (6,39 EUR w przypadku Amazonii *), jeśli jest zbyt chudy / piaszczysty.
- Zasadź drzewo, ale nie za głęboko.
- Uzupełnij glebę, delikatnie stąpaj po niej.
- Podlewaj drzewo.
- Rozłóż warstwę ściółki z kory lub kompostu z liści.
W kolejnych tygodniach świeżo przesadzone drzewo należy podlewać bardziej.
Jaki jest najlepszy czas na sadzenie?
Zasadniczo można sadzić tulipanowca w ogrodzie w dowolnym momencie od października do marca, pod warunkiem, że pogoda jest łagodna, a gleba wolna od mrozu. Ponieważ jednak gatunek ma bardzo wrażliwe korzenie, które mogą zostać uszkodzone przez sadzenie jesienią lub zimą, wiosna jest zalecana jako idealny czas sadzenia - możliwie późno, aw każdym razie po lodowych świętych.
Właściwa odległość sadzenia
Idealne jest sadzenie w jednym miejscu. Powinieneś zachować minimalną odległość pięciu metrów (lepiej więcej) od innych drzew.
Majtki
Jako korzeń serca można bezpiecznie posadzić tulipanowiec okrywą i małymi ozdobnymi krzewami lub bylinami, pod warunkiem, że wytrzymają silny nacisk korzeni i naturalnie wymagają niewielkiej ilości wody i składników odżywczych. Z drugiej strony podsadzanie ma tę zaletę, że praktycznie działa jak zbiornik wodny i zapobiega wysychaniu gleby. Z wiekiem Liriodendron tulipifera tworzy półkulisty fundament korzeni, który unosi się i drzewo z ziemi, zapewniając w ten sposób większą stabilność. W tym momencie oczywiście podsadzanie nie jest już możliwe, ale zajmie to od kilkudziesięciu lat do wieków.
Do sadzenia dobrze nadają się np. Pomnik wiosenny (Omphalodes verna), zioło święte (Santolina chamaecyparissus), trawa leśna japońska (Hakonechloa macra), dziób korkowy (Geranium magnificum), lis złoty (Lysimachia punctata) czy płaszcz damski (Alchemilla mollis). Ponieważ tulipany są raczej smukłe i mają wąską koronę, przestrzeń pod drewnem jest często bardzo jasna.
Podlewanie tulipanowca
Świeżo posadzone tulipany należy regularnie podlewać, aby były łatwiejsze w uprawie. Ale nawet w przypadku starszych okazów terminowe podlewanie jest ważne, jeśli susza trwa, ponieważ drzewa szybko zrzucają liście, gdy brakuje wody. Jednak tulipanowiec zwykle radzi sobie z krótkotrwałym brakiem wody. Nawiasem mówiąc, wspaniały jesienny kolor rozwija się tylko wtedy, gdy jest wystarczająca ilość wody, dlatego w razie potrzeby należy nadal używać konewki późnym latem. Chociaż tulipanowiec, podobnie jak większość roślin, potrzebuje dużo wody, nie toleruje podlewania. Dlatego jeśli to możliwe, należy unikać trwale mokrych podłóg.
Odpowiednio nawozić tulipanowiec
Wiosną i ponownie wczesnym latem należy zaopatrzyć tulipanowca w dużo dojrzałego kompostu i obfitą garść wiórów rogowych (6,39 euro w Amazonii *). Gatunek ten uzyskuje również bardzo dobre nawożenie rododendronem, który zakwasza glebę i zabija dwie pieczenie na jednym ogniu: silnie podciągający tulipanowiec otrzymuje niezbędne składniki odżywcze, zapewniając jednocześnie kwaśne i dobre środowisko. Zasadniczo nawożenie przeprowadza się tylko między kwietniem a lipcem, po czym należy przerwać podawanie składników odżywczych. Powodem tego jest to, że nowe pędy muszą dojrzewać w odpowiednim czasie przed zimą, a dalsze pędy nie są stymulowane do wzrostu - pozostają one zbyt miękkie i zamarzają w mroźnych temperaturach.
Kontynuuj czytanie
Potnij prawidłowo tulipanowiec
Podobnie jak magnolie, tulipanowiec nie toleruje regularnego przycinania, dlatego lepiej nie dotykać go nożyczkami. Ponadto nie jest konieczne żadne szkolenie ani nacięcia korygujące, gatunek samoczynnie rozwija atrakcyjną strukturę korony. Tylko młode drzewa mogą nadal być korygowane w ich wzroście poprzez przycinanie, podczas gdy starsze drzewa nie mogą. Sensowne jest również usuwanie martwego lub chorego materiału, co należy zrobić wczesną wiosną, jeśli to możliwe.
Kontynuuj czytanie
Propaguj tulipanowiec
Zazwyczaj tulipany rozmnaża się przez nasiona lub, w przypadku form uprawnych, przez szczepienie do postaci dzikiej. Ale możesz też ścinać sadzonki wiosną i używać ich do wyhodowania nowych drzew. Tak rozmnażają się sadzonki:
- W kwietniu lub maju ścinaj sadzonki na około 4-6 cali.
- W razie potrzeby usuń liście oprócz dwóch.
- Potnij duże liście na pół.
- Lekko ukosuj powierzchnię cięcia, zanurz w proszku ukorzeniającym.
- Teraz umieść sadzonki w małej doniczce z podłożem do uprawy (9,05 € w Amazon *).
- Wlać dobrze wodą bez wapna.
- Przykryj garnek odciętą butelką PET lub folią.
- Umieść lekkie i ciepłe w temperaturze od 20 do 26 ° C, regularnie podlewaj i wietrz.
Bądź cierpliwy w stosunku do swoich młodych sadzonek: zwykle rozwijanie własnych korzeni zajmuje im dużo czasu. Dopóki cięcie wygląda zdrowo, a ziemia nie spleśniała, wszystko jest w porządku i nie trzeba jeszcze rzucać pistoletem w ziarno.
Kontynuuj czytanie
Jak prawidłowo przeszczepić?
W miarę możliwości nie należy przenosić tulipanów, jeśli stoją na swoim miejscu od kilku lat i są tam dobrze zadomowione. Drzewa źle znoszą przesadzanie, ponieważ ich rozległa i wrażliwa sieć korzeni jest nieuchronnie uszkodzona. W każdym razie duże okazy można usunąć tylko ciężkim sprzętem, co wiąże się ze znacznym wysiłkiem i wysokimi kosztami.
W przeciwieństwie do tego, można przesadzić młode tulipany, które były uprawiane przez maksymalnie trzy lub cztery lata i nie urosły jeszcze zbyt wysoko w stosunkowo nieskomplikowany sposób. Ale również w tym przypadku środek ten należy dobrze przygotować, wykopując jesienią głęboki rów wokół drzewa i wypełniając go kompostem. W rezultacie korzenie rozwijają się bardziej zwarto do następnej wiosny, dzięki czemu utrata nie jest zbyt drastyczna. Przenieś drzewo późną wiosną i pamiętaj, aby je przyciąć, aby zachować równowagę między nadziemną a podziemną materią roślinną.
Kontynuuj czytanie
Choroby i szkodniki
Choroby i szkodniki występują rzadko u tulipana - jak u wszystkich roślin magnolii. Jedynym problemem, który może być problematyczny, jest utrzymywanie go zbyt mokrego, co po pewnym czasie objawia się jako zgnilizna. Aby temu zapobiec, należy zwrócić uwagę na odpowiednie dla gatunku miejsce, luźne i dobrze przepuszczalne podłoże, na którym można w razie potrzeby zainstalować drenaż, a także wystarczającą odległość sadzenia.
Czasami na tulipanie pojawiają się brązowe plamy na liściach, które mogą mieć różne przyczyny. Często wskazują na brak wody, ale można je również przypisać zbyt słonej glebie - na przykład w wyniku nadmiernego nawożenia. Rzadką, ale nie niemożliwą przyczyną jest plamistość liści, którą zwykle można dobrze leczyć roztworem siarczanu miedzi.
Zimą
Ponieważ tulipanowiec jest dostatecznie mrozoodporny i mrozoodporny, nie są konieczne żadne specjalne zabiegi na zimę. Tylko młode drzewa mogą być chronione przed światłem, jeśli jest bardzo zimno.
Porady
Ponieważ korzenie tulipanowca biegną blisko powierzchni, należy powstrzymać się od głęboko zakorzenionego podsadzenia lub mechanicznej obróbki dysku drzewa. Może to nieodwracalnie uszkodzić korzenie.
Gatunki i odmiany
Rodzaj tulipanów (Liriodendron) obejmuje tylko dwa gatunki, z których oba można uprawiać jako drzewa ozdobne w przydomowym ogrodzie. Podczas gdy tulipanowiec amerykański w swojej pierwotnej formie (Liriodendron tulipifera) nadaje się tylko do bardzo dużych ogrodów lub parków ze względu na swoją wielkość, chiński tulipanowiec pozostaje mniejszy, a maksymalna wysokość wzrostu do 17 do 20 metrów w klimacie środkowoeuropejskim. Odmiana azjatycka jest tutaj również odporna, ale gałęzie i gałązki mogą zamarznąć w silnym mrozie.
Ponadto istnieją dwie odmiany tulipanowca amerykańskiego, które pozostają znacznie mniejsze od formy dzikiej:
- Tulipanowiec kolumnowy „Fastigiatum”: Wzrost do ok. 15 m, wzrost bardzo wąski
- „Aureomarginata”: świeże zielone liście z żółto-zielonym marginesem, wysokość około 12 do 15 metrów
