Jaskier lub jaskier - profil

Jaskier lub jaskier - profil

Buttercup - list gończy

  • nazwa botaniczna: Ranunculus
  • popularna nazwa: jaskier
  • Rodzaje: ponad 600 rodzajów
  • Rodzina: jaskry
  • Pochodzenie: roślina rodzima
  • Występowanie: na całym świecie z wyjątkiem Antarktydy
  • Lokalizacja: wilgotne łąki, tereny zagęszczone
  • Jednoroczne / wieloletnie: wieloletnie
  • Rozmnażanie: nasiona, rozłogi
  • Wysokość: od 30 do 60 centymetrów
  • Kolor kwiatu: żółty, błyszczący
  • Struktura kwiatu: promienista, szerokość 15-25 mm, 5-liściasta, wielkokwiatowa
  • Okres kwitnienia: od czerwca do września
  • Liście: zielone, w zależności od odmiany, gładkie, karbowane, ząbkowane lub ząbkowane
  • Owoce: mieszki włosowe lub orzechy
  • Toksyczność: tak, we wszystkich częściach rośliny

Skąd jaskier ma swoją nazwę?

Nazwa Jaskier odnosi się do liści przypominających łapy ptaków. Nazywa się jaskier z powodu żółtych płatków, które mają kolor świeżego masła.

przeczytaj także

  • Czas kwitnienia jaskier zależy od odmiany
  • Tak wygląda kwiat jaskiera
  • Jaskier jest trujący dla ludzi i zwierząt

Nazwa botaniczna Ranunculus pochodzi z łaciny i oznacza żabę. Wynika to prawdopodobnie z preferowanego położenia większości gatunków jaskierów, a mianowicie miejsc wilgotnych - dokładnie tam, gdzie żyją również żaby.

Gatunki często występujące w Niemczech

  • Ostry jaskier
  • Płonący Jaskier
  • Bulwiasty Jaskier
  • Trujący Jaskier

Ostry jaskier jest szczególnie powszechny. Charakteryzuje się małymi kwiatami. Występuje na wilgotnych łąkach i na obrzeżach stawów.

Dla ogrodników jaskier był jednym z chwastów, ponieważ roślina rozprzestrzenia się szeroko przez nasiona i rozłogi. Trudno go wyrzucić z ogrodu, a zwłaszcza z trawników. Jaskry są cenione tylko w stawach ogrodowych ze względu na ładne żółte kwiaty.

Koniczyna koguta jest uprawiana tylko jako roślina w rabacie ogrodowym. Odmiany te charakteryzują się dużymi kwiatami i nie tak silnie rosnącymi.

Porady

Jaskier był pierwotnie rośliną leczniczą. Ze względu na zawartą w niej trującą protoanemoninę roślina jest niestrawna i dlatego jest stosowana tylko w homeopatii. Sok jest już toksyczny w kontakcie i może powodować jaskrowe zapalenie skóry.