Sekrety próchnicy

najważniejsze informacje w skrócie

• Humus to rozłożony materiał organiczny
• Zawartość humusu w ziemi waha się od 1 do 15%
• Próchnica jest bardzo bogata w składniki odżywcze i zawiera między innymi fosfor, azot i siarkę

Czym właściwie jest humus?

Na pierwszy rzut oka zdefiniowanie humusu nie jest trudne: w rzeczywistości opisuje tylko rozłożoną część materii organicznej w ziemi lub część, która jest w trakcie rozkładu. Jego odpowiednikiem lub jego wstępnym etapem jest detrytus - część nierozłożona. Pozostałą część ziemi mineralnej - biomasę - stanowią organizmy żywe.

przeczytaj także

• Jaka jest różnica między humusem a kompostem?
• Wszystko, co musisz wiedzieć o glebie próchnicznej
• Sam wymieszaj ziemię doniczkową

Jednak patrząc na proces rozkładu materiału organicznego, zaczyna się to komplikować. Ponieważ granica między materiałem rozłożonym a nierozłożonym jest pływająca. A to głównie dlatego, że proces rozkładu przebiega przez kilka etapów i nie można precyzyjnie określić „czasu śmierci” materiału.

W procesie rozkładu powstają dwa różne rodzaje próchnicy - próchnica odżywcza i stała. Te typy humusu różnią się trwałością, o czym decyduje zdolność do degradacji ich składników. Próchnica odżywcza składa się w połowie z szybko rozkładalnych węglowodanów, aw drugiej części z ligniny. Z drugiej strony trwały humus - który zasadniczo reprezentuje tylko późniejszy etap rozkładu - może trwać tysiące lat jako stabilna substancja organiczna.

Dygresja

Zawartość humusu w glebie

Zawartość humusu jest zwykle w dość niskim zakresie. Przeciętna gleba w Europie Środkowej (tj. Gleba pylasta do piaszczystej lub gliniasto-gliniastej) zawiera tylko od 1 do 15%. Wyjątkiem są gleby torfowe (określane jako gleby pokryte co najmniej 30 cm torfem), w których zawartość próchnicy może wynosić około 80%. Większość próchnicy znajduje się w glebie.

Oto przegląd zawartości próchnicy w glebach Niemiec w celu zilustrowania rzeczywistych wartości średnich. Pochodzi z wyników badań przeprowadzonych przez Federalny Instytut Nauk o Ziemi i Surowcach w ramach projektu „Zawartość materii organicznej w wierzchniej warstwie gleby w Niemczech”. Około 9 000 danych dotyczących profilu glebowego dla trzech najpowszechniejszych rodzajów użytkowania gruntów w Niemczech - uprawnych, leśnych, leśnych i użytków zielonych - oceniono w latach 1985-2005.

	Pole uprawne	Leśnictwo / leśnictwo	Łąka
Zawartość humusu	1 do 4%	2 do 8%	4 do 15%

Jak powstaje humus?

Zatem humus jest tworzony z materiału organicznego w ziemi - co to dokładnie jest? Przede wszystkim oczywiście rośliny i części roślin, które już nie żyją, takie jak martwe drewno, opadłe liście lub pozostałości korzeni. Ale obejmuje również szczątki zwierząt, takie jak sierść, szczecina czy odchody.

Podczas rozkładu materiał organiczny przechodzi kilka etapów, w których zachodzą różne reakcje biochemiczne i procesy mechaniczne. Te etapy są następujące:

1. Faza wstępna

We wstępnej fazie rozkładu reagują ze sobą tylko substancje własne organizmu, np. W formie utleniania lub hydrolizy. Struktura komórkowa pozostaje nienaruszona, co oznacza, że ​​zachowany jest kształt zewnętrzny.

2. Faza początkowa

W początkowej fazie, oprócz dalszych reakcji biochemicznych, dochodzi do mechanicznego wymywania, np. Aminokwasów i innych kwasów. Uwalniane w tym procesie substancje przyciągają dużą liczbę żywionych nimi mikroorganizmów.

3. Faza rozdrabniania

W fazie rozdrabniania materiał jest - nie ma co się dziwić - znacznie rozdrobniony. Mianowicie z tzw. Makrofauny, czyli robaków, pająków, owadów i ślimaków. Zjadają części materiału, wydalają go w inny sposób i wprowadzają do gleby.

4. Faza demontażu i konwersji

Wreszcie fragmenty są rozszczepiane przez enzymy. W końcu powstają również substancje nieorganiczne, takie jak woda lub dwutlenek azotu. Ostatecznie proces ten tworzy mineralny i trudny do rozbicia materiał, taki jak lignina, która jest głównie rozkładana i przekształcana przez grzyby. Ta tak zwana mineralizacja (quasi-glebowa) nazywana jest również kompleksem gliniasto-próchnicznym, czyli połączeniem fragmentów organicznych i nieorganicznych. Substancje humusowe łączą się przede wszystkim z minerałami ilastymi i zapewniają cenne okruchy próchnicy, co zapewnia jej strukturę gleby oraz właściwości zatrzymujące wodę i składniki odżywcze.

Z czego składa się humus?

Nie ma na to ogólnej odpowiedzi. Ponieważ skład materiału organicznego, który rozkłada się, tworząc próchnicę, jest zawsze różny - w zależności od gatunku roślin i zwierząt, których dziedzictwo zbiera się lokalnie. (a także ich wiek!)

Rodzaj humusu mierzy się przede wszystkim na podstawie stosunku azotu do węgla. Azot jest cennym składnikiem stymulującym wzrost. Ponadto humus zawiera również fosfor i siarkę, które są również ważnymi substancjami wspomagającymi wzrost roślin.

Znaczenie humusu

Przede wszystkim próchnica pełni rolę regulującą bilans wodny, budującą strukturę i sprzyjającą żyzności gleby. W szczególności zawarte w nim substancje azot, siarka i fosfor są niezbędne do wzrostu roślin. Ponadto krucha konsystencja próchnicy działa jak gąbka, która skutecznie pomaga glebie radzić sobie z niedoborami i nadmiarem wody. Oznacza to, że woda gruntowa jest dostępna dla flory i fauny przez dłuższy czas, a powodzie mogą być dobrze wchłaniane.

Jego porowata struktura sprawia, że ​​humus jest skutecznym filtrem zanieczyszczeń, takich jak pozostałości pestycydów.

Ponadto humus może wiązać CO2 - i to przez tysiące lat.

Do czego służy humus?

Humus jest generalnie używany do wzbogacania gleby ogrodowej w składniki odżywcze, do przechowywania wody lub zapobiegania odwodnieniu i do ochrony gleby. Oznacza to przede wszystkim, że ważne organizmy glebowe, zwłaszcza mikrofauna, czują się szczególnie dobrze pod ochronną warstwą ściółki i pilnie wspomagają wzbogacanie próchnicy.

Promując próchnicę w glebie ogrodowej, należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• przed zimą zastosuj kompost lub ściółkę (99,99 EUR w Amazon *), aby chronić się przed zimnem, a wiosną usuń warstwę, aby słońce i ciepło dotarły do ​​ziemi
• Wiosennemu ociepleniu gleby sprzyja szczególnie ciemny materiał kompostowy
• do wzbogacania próchnicy lepiej jest użyć własnego kompostu, którego surowce można kontrolować. Gleba humusowa z kompostowni lub rolnictwa konwencjonalnego jest częściej zanieczyszczona chemicznymi zanieczyszczeniami, żywicami, grzybami i nasionami chwastów. Jeśli będziesz wytwarzać kompost, a tym samym swój własny próchnicę i ogród, konsekwentnie bez użycia chemicznych pestycydów, uzyskasz najlepszą „organiczną próchnicę”.
• Dodatkowa wiosenna inokulacja nawozem roślinnym zawierającym azot (zwłaszcza pokrzywą) sprawia, że ​​aplikacja mulczu jest jeszcze bardziej efektywna. Przede wszystkim daje roślinom początkowy zryw po zasiewie
• Nałóż warstwę ściółki na tyle grubą, aby chwasty nie miały szans na podbój obszaru.

Oprócz substancji odżywczych i trwałej próchnicy w kosmosie próchnicznym istnieje wiele innych różnic. Rozróżnia się przede wszystkim skład materiałów wyjściowych i wynikające z nich efekty. Różne dziedzictwo roślinne i zwierzęce zawiera różne substancje, które mają odpowiedni wpływ na glebę.

Jeśli chcesz samodzielnie wytworzyć humus, najlepszym sposobem na to jest zwykłe kompostowanie w ogrodnictwie i wprowadzenie gleby kompostowej do gleby, gdzie można następnie wytworzyć próchnicę przy pomocy lokalnej fauny i minerałów. Proste ściółkowanie tworzy także odżywczą warstwę próchnicy na wierzchu gleby. W zależności od surowców, z których wykonany jest kompost, powstaje inny humus. Liście są jednym z najważniejszych, ponieważ materiały na ściółkę również zasadniczo przyczyniają się do tworzenia próchnicy w naturze. Zasadniczo można stwierdzić w tym względzie:

• Drzewo owocowe lub liście buka oraz ścinki trawnika i inny materiał azotowy (np. Obornik): dla roślin potrzebujących składników odżywczych, zwłaszcza warzyw
• Liście dębu razem z korą i drzeworytem: do ściółkowania pod kwaśnymi roślinami, takimi jak rododendrony czy krzewy jagodowe
• Liście orzecha włoskiego, platana lub kasztanowca: bardzo garbnikowe i trudne do zgnilizny, dlatego nie nadają się do ściółkowania lub produkcji próchnicy

W przypadku trawnika mulczowanie własnym trawnikiem jest dobrym sposobem tworzenia naturalnej próchnicy bezpośrednio na miejscu. Badania wykazały, że trawniki, które są regularnie koszone kosiarką mulczującą, wytwarzają bardziej wytrzymałą darń i są bardziej odporne na konkurujące rośliny i choroby traw.

Porady

Jeśli chcesz mulczować w celu wytworzenia próchnicy, warto dobrze rozdrobnić materiał mulczowy przed jego rozrzuceniem - na przykład rozdrabniaczem lub do trawnika bezpośrednio kosiarką mulczującą. W ten sposób wspomagasz etapy rozkładu oraz pracę mikroorganizmów i enzymów. W ten sposób gleba ogrodowa szybciej korzysta z odżywczego, strukturalnego i regulującego bilans wodny działania powstałej próchnicy.

Kiedy promocja humusu ma sens?

Zasadniczo zawsze ma sens promowanie zawartości próchnicy w glebie ogrodowej. Szczególnie, jeśli uprawiasz ogródek przydomowy, z którego chcesz, aby spadło dużo plonów. Nie bez powodu kompost, poprzez produkcję i stosowanie którego promujecie humifikację gleby ogrodowej, jest również nazywany „czarnym złotem ogrodnika”. Ogólnie zawartość próchnicy poniżej 4% jest uważana za niską - wiele recyrkulowanych i zubożonych gruntów ornych jest zwykle znacznie niższych. Twoja ziemia ogrodowa powinna, w zależności od tego, jak wysoka lub niska jest jej gęstość, mieć zawartość próchnicy powyżej 4%.

Jeśli nie masz pewności, jak bardzo Twoja gleba ogrodowa potrzebuje opryskiwacza do trwałej płodności, możesz przeprowadzić bardzo szczegółowy test gleby pod kątem zawartości próchnicy. Jednak do tego potrzebny jest pewien sprzęt, jak pokazano na poniższym filmie:

youtube

Często Zadawane Pytania

Jaka jest różnica między humusem a kompostem?

Zróżnicowanie jest właściwie tylko w pochodzeniu: w przypadku próchnicy jest inicjowane przez naturę, a kompost przez człowieka. Ludzie tworzą swoje pryzmy kompostu oddzielnie od gleby naturalnej (np. W kompostowni lub na prostym stosie), specjalnie po to, aby ulepszyć glebę ogrodową i liczyć na pomoc mikroorganizmów. Z drugiej strony humus jest czystym dziełem natury i naturalnie tworzy związki z minerałami i lokalnie występującymi mikroorganizmami. Kiedy kompost zostanie wprowadzony do gleby ogrodowej, stopniowo przekształca się w prawdziwą próchnicę.

Jak możesz samemu zrobić humus?

Zasadniczo, na to zostało już udzielone poprzednie pytanie: prawdziwy humus powstaje tylko w wyniku naturalnego rozkładu przez lokalne minerały i mikroorganizmy w ziemi. Możesz tylko „stworzyć własną” próchnicę, oddając zadanie naturalnej glebie. Jeśli dysponujesz już zaawansowanym kompostem dostępnym podczas rozkładu i wprowadzasz go do gleby, prawdziwą próchnicę dostaniesz tam, gdzie chcesz: na rabatach warzywnych i kwiatowych lub na trawniku.

Skąd czerpiesz humusową ziemię ogrodową w dużych ilościach?

Możesz produkować duże ilości kompostu do ogrodu w firmach zajmujących się utylizacją odpadów lub oddzielnych roślin humusowych i glebowych. Z reguły cenna, bogata w składniki odżywcze i strukturotwórcza gleba jest sprzedawana jako gleba kompostowa, a nie próchniczna, ponieważ ściśle mówiąc o próchnicy można mówić tylko wtedy, gdy pozostaje ona w naturalnej glebie przez dłuższy czas i dalej lokalnie rozkłada się. Ziemię kompostową można zbierać w fabrykach próchnicy i ziemi po cenach od 5 do 10 euro za metr sześcienny (nie według wagi). Za indywidualną dostawę często pobierana jest odpowiednia opłata za transport.

Gdzie można tanio znaleźć próchnicę?

Duże sklepy z narzędziami, takie jak Obi czy Hornbach, oferują bardzo tanio ziemię kompostową z zawartością próchnicy. Ale nie daj się uwieść niskiej cenie. Ponieważ i często oferty dotyczą humusu przemysłowego z kompostowni, który nie jest w nieznacznym stopniu zanieczyszczony pozostałościami chemicznych pestycydów, nasionami chwastów, zarodnikami grzybów, a nawet plastikiem i niewielkimi ilościami metali ciężkich, które pochodzą z nieprawidłowo zaopatrzonych bio pojemników. Całkowicie bezpłatnie i przy ostrożnym gospodarowaniu odpadami ogrodniczymi, również bez zanieczyszczeń, otrzymujesz humus z własnego kompostowania - cena to tylko cierpliwość.

Jak rozpoznajesz dobry humus?

Aby odróżnić dobry humus od słabszego, wystarczy wykonać testy sensoryczne. Polegaj na nosie, rękach i oczach. Cenny humus jest zrównoważony, kruchy i równomiernie wilgotny, przyjemnie pachnie drzewem i grzybami oraz ma wyraźny, ciemny kolor. Niedrogi „przemysłowy” humus, zapakowany w plastik ze sklepów z narzędziami, często zawiera dużo wody, a nawet zbyt dużo składników odżywczych. Możesz oczywiście zarobić więcej pieniędzy dzięki wysokiej zawartości wody, zwłaszcza że opakowania kompostu są sprzedawane na wagę.

Czy humus nadaje się do uprawy?

W każdym przypadku. Humus jest ważnym składnikiem gleby uprawnej, ponieważ ma cudownie kruchą, przewiewną strukturę i może magazynować dużo wody, co jest idealne dla rozwoju młodych korzeni. Możesz łatwo zrobić sobie glebę uprawną, mieszając dobrze dojrzały kompost, że tak powiem humus, z piaskiem na etapie wstępnym.