Dobrze znana trująca roślina
Od dawna znany jest wpływ trucizny Diffenbachii. Na przykład w nieludzkich czasach niewolnictwa nieprzyjemni Świadkowie byli zmuszani do jedzenia liści i uciszali ich w ten sposób.
przeczytaj także
- Jagody wiśni laurowej: ozdobne, ale niestety trujące
- Niestety Echeveria jest lekko trująca
- Jagoda kuropatwy jest niejadalna, ale nie jest trująca
Składniki aktywne
- Kwas szczawiowy
- Igły do szczawianu wapnia
- Saponiny
- Glikozydy cyjanogenne
- Ostre substancje
- Alkaloidy
Wszystkie części rośliny (liście, ogonki i łodyga) są trujące zarówno dla ludzi, jak i dla kotów i innych zwierząt domowych.
Jak działa trucizna?
Jeśli dotkniesz rośliny, trucizna działa podobnie do ukąszenia węża. Igły ze szczawianu wapnia ranią skórę, umożliwiając głęboką penetrację substancji toksycznych. Rezultatem jest bolesne podrażnienie skóry.
Podczas jedzenia części Diffenbachii błona śluzowa początkowo pali się, a w jamie ustnej tworzą się pęcherzyki. Błony śluzowe, usta i język znacznie puchną. Prowadzi to do zaburzeń mowy, a nawet może doprowadzić do uduszenia.
Jeśli sok z diffenbachii dostanie się do oka, zaczyna się mocno łzawić. W wyniku tego dochodzi do skurczów powiek i ciężkiego stanu zapalnego.
Pierwsza pomoc
Jeśli dziecko lub kot przypadkowo skubią Diffenbachię, należy jak najszybciej usunąć wszystkie części rośliny, które nadal są w ustach. Następnie poproś poszkodowanego o przepłukanie ust. Picie płynów ma sens, ale nigdy nie należy podawać mleka do picia, ponieważ sprzyja to wchłanianiu toksyn. Jeśli sok z Diffenbachii dostanie się do oka, natychmiast je przepłucz.
W każdym razie skonsultuj się później z lekarzem!
Porady
Ze względu na swoją toksyczność i zagrożenie, Diffenbachia nie powinna być uprawiana w gospodarstwach domowych z niemowlęciem, małym dzieckiem lub zwierzętami domowymi.
