Pochodzenie i dystrybucja
Paproć gniazdowa (bot. Asplenium nidus) to gatunek paproci z rodziny paproci pasiastej (bot. Aspleniaceae), która była szeroko rozpowszechniona w czasach prehistorycznych. Popularna wśród nas roślina doniczkowa i doniczkowa ze względu na swoją prostotę i okazałe, zielone kępki liści pochodzi z tropikalnych rejonów Azji, Australii i Afryki, gdzie rośnie częściowo jako perydot na drzewach (bot. Epifit) lub skałach (bot. Litofit). bardzo częste. Paproć gniazdowa jest jednym z najważniejszych siedlisk dla wielu gatunków żab nadrzewnych, gdyż płazy odnajdują w lejach liściowych niezbędny wilgotny i chłodny mikroklimat.
przeczytaj także
- Jak dbać o paproć lęgową - porady i wskazówki
- Czy paproć gniazdowa jest trująca?
- Cudowny świat róż pnących - historia, odmiany, pielęgnacja
Wygląd i postawa
Paproć gniazdująca, która rośnie epifitycznie w swoim naturalnym środowisku, może osiągać znaczne rozmiary i często osiąga wysokość od 90 do 100 centymetrów, nawet w kulturze wewnętrznej. Roślina rozwija gęstą rozetę z mocnych zielonych liści, tak zwanych liści paproci, które wyrastają z mocnego, drzewiastego kłącza. Oprócz liści kłącze ma również liczne korzenie powietrzne, które mogą tworzyć gęstą plątaninę. Paprocie lęgowe początkowo rosną pionowo, ale liście, które stają się coraz dłuższe, zwisają nieco z wiekiem.
odchodzi
Długie, faliste liście paproci gniazdowej wyrastają z lejkowatej, podstawowej rozety i rosną mniej więcej pionowo. Lej w kształcie gniazda pełni ważną funkcję dla paproci gniazdowej, ponieważ to tam gromadzą się zarówno woda deszczowa, jak i resztki roślin. Zapewniają one dostarczanie roślinie wilgoci i składników odżywczych. Liście lancetowate mogą mieć do 120 centymetrów długości i do 30 centymetrów szerokości.
Kwiaty, okres kwitnienia i owoce
Podobnie jak wszystkie paprocie, paproć lęgowa nie rozwija żadnych kwiatów i dlatego jest czystą ozdobą liści. Jednak sam Asplenium nidus rozmnaża się przez zarodniki, które siedzą w grupach w wydłużonych warstwach zarodników na spodniej stronie długich liści po prawej i lewej stronie nerwu głównego.
Toksyczność
Paproć lęgowa jest - jak prawie wszystkie prawdziwe paprocie - nietoksyczna. W niektórych regionach Azji, na przykład w górzystych regionach Tajwanu, liście są tradycyjnie przygotowywane nawet jako warzywo.
Która lokalizacja jest odpowiednia?
Z botanicznego punktu widzenia paprocie - a więc także paproć lęgowa - należą do roślin cieniujących. Nie oznacza to jednak, że mogą całkowicie obejść się bez światła. W swoim naturalnym środowisku paproć gniazdowa rozwija się pod ochroną wysokich drzew w dżungli, ale nadal otrzymuje wystarczającą ilość światła słonecznego, aby bujnie rosnąć. Roślina najlepiej czuje się w półcieniu lub w jasnym cieniu, należy unikać tylko bezpośredniego nasłonecznienia - powoduje to oparzenia delikatnych liści paproci. Miejsce przy oknie wychodzącym na północ jest idealne. Roślina dobrze czuje się również w łazience ze względu na wymaganą wysoką wilgotność. Utrzymuj wilgotność przez cały rok na poziomie co najmniej 60%, lepiej do 80% i zapewnij ciepłe temperatury od 18 do 25 stopni Celsjusza.Również paproć lęgowa nie toleruje przeciągów.
Podłoże
Jeśli chodzi o odpowiednie podłoże, paproć lęgowa nie jest aż tak wymagająca. Zasadniczo roślina rozwija się we wszystkich dostępnych na rynku glebach doniczkowych, pod warunkiem, że zawiera próchnicę zamiast torfu i jest zmieszana z granulkami gliny ekspandowanej, żwirem lub piaskiem w celu poprawy przepuszczalności. Aby uzyskać lepszy drenaż, należy również wypełnić warstwę keramzytu (17,50 euro w Amazon *) lub żwiru na dnie doniczki. Ponieważ paproć lęgowa, podobnie jak wiele tropikalnych gatunków orchidei, jest również gatunkiem epifitycznym, można ją również umieścić w grubej glebie orchidei.
Sadzenie i przesadzanie
Ponieważ paproć gniazdowa rośnie bardzo wolno i nie rozwija silnego systemu korzeniowego, wystarczy ją przenosić do nowej gleby co dwa do trzech lat - wyjątek: roślinę podlewamy wapienną wodą wodociągową, następnie zaleca się coroczne przesadzanie w świeżym podłożu. Podobnie jak inne epifity, paproć lęgowa jest bardzo wrażliwa na wapno. Z drugiej strony, większa doniczka jest konieczna tylko wtedy, gdy drobne korzenie już wyrastają ze starego pojemnika. Nowa doniczka nie powinna być zbyt duża, wystarczy jeden rozmiar większy od starej.
Podczas sadzenia i przesadzania usuń jak najwięcej starego, używanego podłoża i wysterylizuj nowe w piekarniku (30 minut w 150 stopniach Celsjusza) lub w kuchence mikrofalowej (10 minut przy 800 watów), aby chronić przed szkodnikami i patogenami. Nie używaj donicy i umieszczaj ją na misce wypełnionej kamieniami i wodą, aby zwiększyć wilgotność.
Podlewanie paproci gniazdowej
Jako typowa roślina lasu deszczowego, kula korzeniowa paproci gniazdowej powinna być zawsze lekko wilgotna, ale nigdy nie mokra - ta wrażliwa roślina w ogóle nie toleruje podlewania. Pozwól podłożu trochę wyschnąć przed ponownym podlewaniem lub zanurzeniem. Zwłaszcza podczas ciepłych letnich miesięcy paproć lęgowa często ma duże zapotrzebowanie na wodę i dlatego czasami może być zanurzona wraz z kulką korzeniową w wiadrze z wodą. Zwróć uwagę na te wskazówki podczas nalewania:
- Jeśli to możliwe, używaj tylko wody z niewielką ilością wapna.
- Przefiltrowana lub mocno stęchła woda z kranu lub woda deszczowa działa dobrze.
- Można również użyć zwykłej wody wodociągowej.
- Następnie jednak należy co roku przesadzać na świeżym podłożu.
- W przeciwnym razie wystąpią objawy niedoboru.
- Zawsze woda o temperaturze pokojowej, nigdy zimna.
Ponadto upewnij się, że zawsze podlewasz od dołu i bezpośrednio na podłoże, delikatne liście paproci nie powinny być zwilżane.
rozpylać
W lesie deszczowym wilgotność jest naturalnie bardzo wysoka. Aby paproć gniazdowa również czuła się komfortowo w Twoim salonie, powinieneś tam stworzyć podobne warunki. Do tego celu nadają się proste metody, które są szczególnie odpowiednie podczas zimowego sezonu grzewczego (i związanego z tym suchego powietrza w pomieszczeniu):
- Ustaw nawilżacz.
- Zainstaluj wewnętrzną fontannę.
- Możesz łatwo zbudować to samodzielnie.
- Ustaw miski wypełnione kamykami lub kamieniami szlachetnymi i wodą.
- Doniczkę na rośliny postaw na takiej kamiennej misce zamiast w donicy.
- Ta miska powinna być większa niż garnek, aby woda mogła odparować.
- Jednak korzenie paproci gniazdowej nigdy nie mogą stać w wodzie.
Wiele tropikalnych roślin doniczkowych należy regularnie spryskiwać drobną mgiełką, aby utrzymać wysoką wilgotność. Należy jednak powstrzymać się od tego w przypadku paproci gniazdowej, ponieważ wrażliwe liście nie tolerują takiego traktowania, a następnie pojawiają się brzydkie brązowe plamy.
Dobrze nawozić paproć lęgową
Nie ma konieczności regularnego nawożenia paproci gniazdowej w pierwszym roku po przesadzeniu lub corocznego przesadzania na świeżym podłożu. Dopiero od drugiego roku dostarcza się roślinie w okresie od kwietnia do września płynny, słabo dozowany nawóz do roślin zielonych, który najlepiej podawać razem z wodą do nawadniania. W zupełności wystarcza dawka co około dwa do trzech tygodni. W drugiej połowie roku albo co sześć do ośmiu tygodni nawozisz bardzo lekko, albo wcale.
Potnij prawidłowo paproć lęgową
Regularne przycinanie nie jest konieczne ani przydatne dla paproci gniazdowej. Dlatego nie powinieneś chcieć ograniczać rozmiaru lub obwodu rośliny za pomocą nożyczek, ponieważ pozostawia to nierównomiernie ukształtowany lejek liściowy. Usuwasz tylko wysuszone liście paproci bezpośrednio u podstawy, ale nie powinieneś ciąć liści, które są jeszcze zielone. Po przycięciu liście nie odrastają.
Rozmnażaj paproć lęgową
Paprocie nie można rozmnażać wegetatywnie ani przez nasiona. Jedynym sposobem rozmnażania jest zarodniki na spodniej stronie liścia. Potrzeba jednak dużo cierpliwości, ponieważ potomstwo może zostać rozpoznane jako paproć lęgowa nawet po roku. I tak to działa:
- Rozmnażanie jest możliwe tylko w przypadku dojrzałych zarodników.
- Możesz je rozpoznać po tym, że łatwo się odkurzają.
- Odetnij liść zarodnikowy.
- Zawinąć w papierową torbę i pozostawić do wyschnięcia na kilka dni.
- W tym czasie zarodniki poluzowują się i można je zasiać.
- Jako podłoże nadaje się dobrze zwilżony piasek.
- Paproć lęgowa jest lekkim zarazkiem, więc nie przykrywaj zarodników substratem.
- Przykryj doniczkę szkłem lub folią.
- Umieść go w cieniu i przynajmniej w temperaturze 22 stopni Celsjusza.
Nie wyrzucaj podłoża, jeśli po kilku miesiącach powierzchnia lekko zazieleni się. To nie są pleśnie, ale rozwijające się młode rośliny. Jednak można je rozpoznać dopiero po kilku kolejnych miesiącach. Posadź je w osobnych doniczkach, gdy tylko osiągną około trzech centymetrów wysokości.
Porady
Jeśli paproć gniazdowa czuje się dobrze w swoim miejscu, pod żadnym pozorem nie należy jej przenosić. Roślina może bardzo wrażliwie reagować na takie zaburzenie wysychaniem liści. Możesz jednak obracać sadzarkę co kilka dni, aby uzyskać równomierny wzrost.
Gatunki i odmiany
W większości przypadków na rynku dostępny jest tylko gatunek Asplenium nidus, ponieważ istnieje tylko kilka odmian. Różnią się one wysokością i kształtem liści, które zwykle są mniej lub bardziej faliste. Na przykład odmiana Crissie jest szczególnie interesująca, ponieważ ma mocno obramowane końcówki liści, przez co wygląda dość osobliwie.
Całkiem podobny do paproci lęgowej jest paproć listwowa (bot. Asplenium antiquum), która czasami nazywana jest również paprotką gniazdową, ale ma grubsze i bardziej spiczaste liście. Gatunek ten, pochodzący z Azji Wschodniej, jest blisko spokrewniony i bardzo podobny do rodzimej paproci jelenia (bot. Asplenium scolopendrium). Może być również uprawiana jako roślina doniczkowa, podobnie jak paproć lęgowa (bot. Asplenium bulbiferium).
Paproć miecza 'Vitale' 7,84 EUR Kup w baldur Roślina wisząca Miecz paproć 15,65 EUR Kup w baldur Phlox-Mix 'Flowers of the Sea' 8,82 EUR Kup w baldur
