Chrząszcz kózkowaty - charakterystyka, cykl życia, zwalczanie i zapobieganie

Chrząszcz kózkowaty - niebezpieczeństwo na strychu

najważniejsze informacje w skrócie

W przypadku stwierdzenia inwazji sarny należy niezwłocznie zgłosić to władzom budowlanym - istnieje obowiązek zgłoszenia
Chrząszcz kózkowaty zdradza się przez stosy pyłu drzewnego u stóp zarażonych mebli
Kontrola termiczna jest najbardziej przyjazna dla środowiska, na przykład z ciepłem w piekarniku lub saunie lub z zimnem w ogrodzie, gdy temperatura jest poniżej zera
Walka ze środkami chemicznymi nie jest zalecana i jest mniej wydajna

Rozpoznaj infestację dzięki obrazom uszkodzeń

Chrząszcze kózkowate są w stanie w bardzo krótkim czasie poważnie uszkodzić drewno używane w drzewach iglastych. W Niemczech koziołek jest uważany za najbardziej niebezpiecznego niszczyciela drewna w domu, dlatego w niektórych krajach związkowych przepisy budowlane wprowadziły obowiązek zgłaszania. W przypadku stwierdzenia infestacji należy natychmiast skontaktować się z odpowiedzialnym urzędem budowlanym.

przeczytaj także

Kąpiel dla ptaków - gdy kot jest zagrożony
Ziemskie pszczoły - mali pomocnicy w niebezpieczeństwie
Lis jako zagrożenie przy spożywaniu czosnku niedźwiedziego

Porady

Budując dom, wybieraj drewno o minimalnej zawartości twardzieli 90%. Nie jest to atakowane ani przez kozła, ani przez kornik.

Oznaki infestacji

Aktywność żerowania żerkowca jest znacznie trudniejsza do wykrycia niż szkody spowodowane przez kornika (Anobium punctatum). Koziołek zatyka drewniane korytarze trocinami i odchodami, aby nie pozostały żadne charakterystyczne stosy mączki drzewnej. Te korytarze nie zostaną ponownie wprowadzone.

W przypadku silnej inwazji pozostaje cienka drewniana powłoka, którą można łatwo zdrapać i odsłania system kanałów. Jedyną zewnętrzną cechą wyróżniającą zakażone drewno są owalne otwory wyjściowe dorosłych chrząszczy. Mają od czterech do siedmiu milimetrów. Odgłosy jedzenia są wyraźną oznaką aktywnej inwazji.

Dygresja

Znajdź Billy'ego z psami poszukiwawczymi

Od 2008 r. W Australii prowadzone są próby z psami tropiącymi, które mają na celu wykrycie infestacji sarny na wczesnym etapie. W tym celu specjalnie przeszkolono dwa psy labradory. Ich dobry węch powinien umożliwić rozpoznanie larw chrząszczy w drewnie nawet trzy lata wcześniej. Konwencjonalne środki polegające na wyszukiwaniu wbudowanego drewna dostarczają wiarygodnych informacji tylko wtedy, gdy istnieją już otwory ucieczki dla dorosłych chrząszczy. Wtedy te mogły już rozmnażać się i składać nowe jaja.

Ocena inwazji

Przed podjęciem działań kontrolnych infestacja musi zostać sprawdzona i zabezpieczona przez specjalistę. Sarna nie zawsze jest opcją jako szkodnik żerujący na drewnie. Inne owady również opuszczają korytarze w belkach dachowych.

Wiek i ekspozycja drewna

Podczas kontroli inwazji sprawdzana jest intensywność porażenia oraz wiek drewna nieuszkodzonych belek. Statystycznie jest mało prawdopodobne, że zaatakowane zostanie drewno w wieku około 60 lat. Oznacza to, że późniejsza ochrona drewna nie przynosi żadnych korzyści.

Atrakcyjność gatunku drewna jest bardzo silna w pierwszych 30 latach, a następnie systematycznie spada. Drewno prawie nie jest zagrożone po 100 latach, a 140-letnie drewno jest atakowane tylko w nielicznych wyjątkach. Jednak infestacji nie można całkowicie wykluczyć nawet w przypadku starego drewna. Jeśli samce znajdują tylko impregnowane drewno, umieszczają swoje ślady zapachowe również na nietypowym starym drewnie. Ponadto świeże drewno do naprawy może ponownie zwiększyć atrakcyjność.

Im starsze drewno, tym mniejsze prawdopodobieństwo porażenia. Nie jest to jednak całkowicie wykluczone.

Uważaj na wątpliwych ekspertów

Nierzadko firmy wykorzystują ignorancję opinii publicznej i podejmują bezsensowne lub zawyżone środki kontroli. Często dochodzi do tzw. Sprzedaży bezpośredniej, w której mieszkańcy dają się zaskoczyć samozwańczym ekspertom i z niepokoju podpisują umowy.

W niektórych przypadkach infestacja jest tak poważna, że reklamowane metody zwalczania nie są już skuteczne i należy wymienić całą konstrukcję dachu. Wiele środków jest również bezcelowych, jeśli plaga już zniknęła lub jest bardzo słabo rozwinięta. Rzadko oferuje się drogie środki kontroli, nawet jeśli uszkodzenie drewna zostało spowodowane przez inne nieszkodliwe owady, takie jak osa lub rogacz.

Walka

W przypadku kontroli pozytywnej podejmuje się różne środki w zależności od intensywności. Często szkodniki są zwalczane środkami chemicznymi. Kontaktowe środki owadobójcze nie zawsze są najlepszym rozwiązaniem, ponieważ utrudniają dostęp szkodnikom. Skuteczna kontrola odbywa się w procesie gorącego powietrza poprzez wysokie temperatury. Mniejsze przedmioty można ogrzewać w saunie. W kuchence mikrofalowej z wbudowanym grzejnikiem rogowym drewno można napromieniować i przegrzać przez kilka minut, aby zabić wszystkie żywe istoty, które zawierają wodę.

Kontrola chemiczna:

Schładzanie i impregnacja powierzchni drewnianych
wtrysk pod ciśnieniem lub bez ciśnienia
Fumigacja fluorkiem sulfurylu

Porady

Aby zabić całe życie w drewnie, należy podgrzać mebel do 65 stopni Celsjusza przez jedną do trzech godzin. Białka w organizmie zaczynają koagulować już przy około 60 stopniach Celsjusza, tak że organizm obumiera.

Charakterystyka

Chrząszcz kózkowaty, w skrócie błędnie nazywany kózkowcem, należy do rodziny kózkowatych. W związku z tym chrząszcz można rozpoznać po jego długich czułkach, które są lekko wygięte do tyłu. Z powodu tej typowej cechy rodzina otrzymała niemieckie, trywialne imię. Za chrząszczem kózkowate występuje gatunek Hylotrupes bajulus. W wolnym tłumaczeniu nazwa gatunku oznacza coś w rodzaju „kto wierci w drewnie użytkownika”. To wyrażenie wskazuje na sposób życia chrząszcza.

Chrząszcz o wielu imionach:

Dźwigar
Domówka
Duży kornik

Typowe charakterystyki

Dorosłe chrząszcze mają od 8 do 26 milimetrów długości. Ciało jest stosunkowo płaskie. Kolor i rysunek mogą się różnić między osobami. Kolor podstawowy to brązowy do czarnego, z nogami i czułkami zwykle nieco jaśniejszymi. Całe ciało pokryte jest cienkimi i szarawo połyskującymi włosami. U niektórych zwierząt elytra wyraźnie wykazuje dwie pary białych plamek. Te mogą być mniej lub bardziej intensywnie rozwijane.

anatomia

Chrząszcze kózkowate mają mocno zaokrąglony przedplon z dwoma błyszczącymi modzelami na górnej stronie. Przedrostek jest znacznie szerszy niż głowa. Uderzające są pogrubione uda nóg, których pazury są wyposażone w małe zęby. Jak na kózkowate, kózkowate mają stosunkowo krótkie czułki, przy czym trzeci element anteny jest dłuższy niż czwarty.

larwa

Larwy chrząszcza domowego mogą osiągać długość 30 milimetrów. Jego korpus w kolorze kości słoniowej jest wyraźnie wyartykułowany i zakończony większą głową z potężnymi aparatami gębowymi. Obok narzędzi frezarskich znajdują się trzy precyzyjne oczy. Jeśli im nie przeszkadza, ich odgłosy, które są spowodowane zdrapywaniem włókien drewna, są wyraźnie słyszalne. Mogą być używane jako pewna oznaka ataku drewna. Przy najmniejszym zakłóceniu przestają jeść i milkną.

Sposób życia i rozwoju

Chrząszcze szukają partnerów w okresie od maja do sierpnia i dożywają tylko około czterech tygodni. W tym czasie sarna nie je. Ponieważ jest to owad z suchego drewna, chrząszcze składają jaja wyłącznie w wysuszonym i przeważnie zabudowanym drewnie.

Poszukiwanie drewna

Zaraz po wykluciu samice zaczynają szukać odpowiedniego miejsca do złożenia jaj. Wykorzystuje uciekające aerozole do oceny przydatności różnych rodzajów drewna. Samce również szukają odpowiedniego i chronionego obszaru w drewnie, nadającego się do krycia. Następnie produkują wabik seksualny, aby przyciągnąć samice chętne do kopulacji. Jednak wpływa na to również intensywność zapachu drewna. W ten sposób samice starają się znaleźć drewno zapewniające optymalne możliwości rozwoju ich potomstwu.

łączenie w pary

Dwa do trzech dni po kryciu samica składa jaja. Są one układane w małych pęknięciach drewna przez elastyczną rurę do układania. Wystarczą nawet najmniejsze szczeliny o szerokości 0,3 milimetra.

Podczas składania jaj powstaje sześć do ośmiu lęgów, z których każde zawiera średnio od 50 do 60 jaj. W sumie samice mogą złożyć od 140 do 200 jaj. Pojedyncze samice składają ponad 500 jaj. Samce giną wkrótce po kryciu, a samice po złożeniu jaj.

Cykle rozwoju

Larwy zjadają się głębiej w drewno wkrótce po wykluciu. Przechodzą przez kilka cykli wzrostu, pomiędzy którymi topią się, przy czym na czas rozwoju larw mają wpływ różne czynniki.

Po ostatnim stadium larwalnym przepoczwarzenie następuje tuż pod powierzchnią drewna. Larwa przechodzi metamorfozę i wykluwa się jako dojrzały płciowo chrząszcz. Rozwój larwy w dorosłego chrząszcza trwa zwykle od czterech do sześciu lat. Jeśli larwy żyją w lasach ubogich w składniki odżywcze, rozwój może rozciągać się do dwunastu, aw rzadkich przypadkach do 18 lat.

Ma to wpływ na rozwój larw:

Składniki odżywcze : ważna jest wysoka zawartość białka
Wilgotność : idealnie od dwunastu do 30 procent
Temperatura : optymalna od 28 do 30 stopni Celsjusza
Rodzaj drewna : najlepiej drewno iglaste, takie jak jodła, sosna lub świerk

Gatunek kózkowata

Chrząszcz kózkowaty jest łatwy do rozpoznania i trudno go pomylić z innymi gatunkami. Największe nieporozumienia wynikają z wprowadzającego w błąd nazewnictwa różnych gatunków. Czasami pojawia się myląca nazwa, kózkowate. Nazwa ta prawdopodobnie pochodzi od mieszanki gatunków kózkowatych i kózkowatych z rodziny kózkowatych. Istnieje wiele innych chrząszczy kózkowatych, które wyglądają jak szkodniki.

	nazwa naukowa	dalsze nazwy	uszkodzić	Wykryć
Chrząszcz azjatycki	Anoplophora glabripennis	Chrząszcz azjatycki	Drzewa liściaste i owocowe	czarny z jasnymi plamkami
Chrząszcz chiński	Anoplophora chinensis	Kózkowate cytrusowe	Drzewa liściaste, najlepiej cytrusy	czarny z jasnymi plamkami
Chrząszcz kózkowaty	Stictoleptura rubra	Czerwony łotr	Drewno iglaste, najlepiej świerk i sosna	jasny czerwono-brązowy

jedzenie

Chrząszcze kózkowate atakują tylko drzewa iglaste, takie jak sosna i świerk, jodła i modrzew lub daglezja. Drewno liściaste wydziela substancje zabijające larwy. Żywią się one głównie bielem, który znajduje się na obszarach zewnętrznych. Od czasu do czasu organizują wycieczki eksploracyjne do wewnętrznego twardzieli. Jednak w dużej mierze można tego uniknąć. Przyczyną takiego zachowania jest wartość odżywcza drewna. Zawartość składników odżywczych w zewnętrznych słojach rocznych jest znacznie wyższa niż w twardzieli. Im niższa zawartość białka, tym wolniej rozwijają się larwy.

Występowanie

Obszar dystrybucji żuków kózkowate rozciąga się na całej Palearktyce. Szkodnik drewna został sprowadzony do Ameryki Północnej, Południowej Afryki i Australii przez ludzi. Samice składają jaja wyłącznie w martwych drzewach iglastych, aby ich larwy mogły czerpać korzyści z pożywnego bieli. Chrząszcze są często spotykane w drewnie wbudowanym w więźby dachowe lub drewniane elewacje, ponieważ są to idealne warunki do rozwoju. Często w drewnie opałowym lub drewnie opałowym znajdują się już jaja, dzięki czemu szkodniki można łatwo wprowadzić.

Często Zadawane Pytania

Jak wygląda dom Billy?

Szkodnik należący do kózkowatych ma zmienną budowę ciała, która może mieć ponad dwa centymetry długości. Jego stosunkowo krótkie, wygięte do tyłu anteny są typowe. Chrząszcz jest koloru brązowego do czarnego i owłosiony. Czasami na skrzydłach można zobaczyć białe plamy włosów. Cechą wyróżniającą są pogrubione uda.

Czy potrafisz pomylić żuka kózkowata?

Mieszanie dorosłych chrząszczy jest prawie niemożliwe, ponieważ wszystkie inne żuki kózkowate wyglądają inaczej. Koziołek popielaty (Trichoferus holosericeus, synonim: Hesperophanes cinereus) jest czasami określany jako rogacz drewniany. Gatunek ten został sprowadzony z ciepłego klimatu i kolonizuje tylko drzewa liściaste. Dorosłe chrząszcze można rozpoznać po ubarwieniu. Ten sobowtór ma czerwono-brązowy kolor podstawowy, który jednak jest ukryty przez intensywnie szare do białawych włosów. Jako suchy owad drzewny, gatunek ten powoduje również uszkodzenia drewna.

Jak rozpoznać plagę żuka kózkowatego?

Infestacja często pozostaje niezauważona, dopóki w drewnie nie będą widoczne pierwsze otwory wylotowe. Wtedy larwa mogła już spowodować wielkie szkody. Pierwszą oznaką inwazji są odgłosy karmienia pochodzące z belek. Przypominają drapanie i skrobanie, które ma miejsce podczas pocierania o siebie krawędzi kciuka i środkowego paznokcia. Na powierzchni drewna można zauważyć wybrzuszenia.

Należy zwrócić uwagę na:

cienką jak papier warstwę drewna można łatwo zdrapać
Wyłaniają się korytarze wypełnione zakurzonymi trocinami
typowe fałdy na ścianach naw

Dlaczego odgłosy larw kozła domowego cichną, gdy są zakłócane?

Larwy są niezwykle wrażliwe na hałas, ponieważ jednym z ich naturalnych wrogów jest dzięcioł. Ten szuka pożywienia, pukając w drewno i szukając owadów i larw. Larwy kędziorków cichną przy najmniejszym zakłóceniu, tak że żaden drapieżnik nie jest ich świadomy.

Jak mogę zapobiec inwazji sarny?

Wybierz rodzime gatunki drewna, które są odporne na atak żuków. Optymalną prewencję zapewnia drewno twardzieli z modrzewia, sosny i jodły Douglas, którego zawartość bieli wynosi maksymalnie dziesięć procent. W ten sam sposób pozbawione pęknięć suche drewno chroni przed inwazją. Jeśli ze względu na koszty nie można obejść się bez drewna iglastego bogatego w świerk lub biel, przed zainstalowaniem należy zastosować chemiczny środek do konserwacji drewna.

Jak chronić drewno: