Najpiękniejsze drzewa liściaste do dużych ogrodów
Przed zasadzeniem dużego drzewa liściastego w ogrodzie należy najpierw sprawdzić faktyczną dostępną przestrzeń. Duże drzewa potrzebują dużo miejsca, w którym mogą rozwinąć swój charakterystyczny kształt. Dlatego wybierz drzewo odpowiednie do dostępnej przestrzeni, a przede wszystkim pamiętaj o zachowaniu odpowiednich odległości od granicy posesji. Specjalne formy wzrostu, takie jak klon kulisty, brzoza brodawkowata, wiąz płaczący czy wierzba korkociągowa, wymagają miejsca w ogrodzie, aby ich efektowny kształt naprawdę się wyróżniał.
przeczytaj także
- Idealny do dużych i małych ogrodów: drzewo liściaste w profilu
- Które drzewo liściaste rośnie szczególnie szybko?
- Które drzewo liściaste jest wyposażone w małe szyszki?
Przegląd: Odpowiednie duże gatunki drzew liściastych do ogrodu
Tutaj znajdziesz najpiękniejsze reprezentatywne gatunki drzew liściastych do domowego ogrodu. Obejmuje to również specjalne odmiany, które mają specjalny pokrój wzrostu lub interesujący kolor liści lub kwiatów.
Klon polny (Acer Campestre)
To rodzime drzewo liściaste dorasta do 15 metrów wysokości i tworzy gęsto rozgałęzioną koronę o szerokości do 10 metrów. Typowe liście o trzech do pięciu klapach jesienią przebarwiają się na jasnozłotożółty kolor. Klon polny jest zwykle sadzony jako drzewo pojedyncze, grupowe lub alejowe, ale nadaje się również do sadzenia żywopłotów. Interesująca jest odmiana „Carnival” z biało-kremowo-żółtymi pstrokatymi liśćmi.
Klon japoński (Acer palmarum)
Bogato rozgałęziony, przeważnie wielopniowy klon japoński pochodzi z Azji Wschodniej i cieszy się w tym kraju coraz większą popularnością. Krzew lub drzewo z wiekiem osiąga wysokość od ośmiu do dziesięciu metrów i tworzy malowniczą koronę w kształcie parasola. W zależności od gatunku delikatne liście są świeżo zielone, intensywnie żółte, czerwone lub barwne.
Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus x carnea 'Briotii')
Ten rodzaj kasztanowca rozwija się w drzewo o wysokości od 10 do 15 metrów o zwartej, liściastej koronie. W kształcie dłoni. Liście od pięciu do siedmiu części mogą mieć do 25 cm długości i jesienią przebarwiają się na jasnożółty kolor. Jednak prawdziwą atrakcją są krwistoczerwone kwiaty z żółtymi plamami na dnie, które dają dużo nektaru i dlatego są dobrym pastwiskiem dla pszczół.
Olcha purpurowa (Alnus x spaethii)
Ten gatunek olchy osiąga wysokość od 10 do 15 metrów i tworzy regularną, szeroko stożkowatą koronę. Wąskie, eliptyczne liście o długości od 6 do 18 centymetrów mają kolor od brązowawo-fioletowego do ciemnofioletowego podczas pędu, ciemnozielony latem i purpurowoczerwony, gdy kolor jesieni ustaje.
Brzoza czarna (Betula nigra)
Wysokie na 12 do 15 metrów, często wielopniowe drzewo ma bardzo wyrazisty kolor kory: u młodych drzew kora jest czerwona do żółtobrązowej i często bardzo gęsto zwinięta. Wraz z wiekiem kora staje się ciemniejsza, aż staje się szorstka, twarda i czarna. Wyjątkowy kolor kory ma również brzoza miedziana lub chińska (Betula albosinensis).
Grab zwyczajny (Carpinus betulus)
Grab domowy to jedno lub wielopniowe drzewo o wysokości do 25 metrów z rozłożystą koroną. Popularne drzewo parkowe, alejowe i uliczne doskonale nadaje się również jako żywopłot lub do tworzenia zacisznych bukowych korytarzy lub portali.
Pigwa (Cydonia oblonga)
Pigwa to bardzo stara roślina uprawiana nie tylko ze względu na smaczne owoce. Powoli wyrasta na drzewo o szerokich koronach, dochodzące do sześciu metrów wysokości. Drzewo kwitnie białymi lub jasnoróżowymi kwiatami w maju, pachnące owoce w kształcie jabłka lub gruszki dojrzewają od września do października.
Buk zwyczajny (Fagus sylvatica)
Rodzimy buk europejski to imponujące drzewo leśne o wysokości do 30 metrów ze srebrnoszarym pniem i szeroko łukowatą koroną. Gatunek i jego odmiany szczególnie nadają się do sadzenia w samotności i na wysokie żywopłoty. Szczególnie interesujące są odmiany takie jak `` Purpurea Pendula '' (błyszczące czarno-czerwone liście, opadające gałęzie i gałązki), `` Purple Fountain '' (ciemne, czerwono-brązowe liście, luźno opadające gałęzie i gałązki) czy `` Dawyck Purple '' (drzewo kolumnowe o ciemnych, fioletowo-brązowych liściach) .
Orzech (Juglans regia)
Majestatyczne drzewo osiąga wysokość od 20 do 30 metrów i ma bardzo rozłożystą koronę. Od dawna jest popularnym drzewem okazowym na większych dziedzińcach, ogrodach lub parkach. Wiele smacznych orzechów można zbierać jesienią.
Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia)
To samotne drzewo, osiągające do 25 metrów wysokości, o luźnej koronie o szerokości do 18 metrów, należy do najbardziej bogatych w nektar i cukier. Szczególnie interesującymi odmianami są na przykład rudzik korkociągowy („Tortuosa”, dziwacznie poskręcane, często zwisające gałęzie i gałązki) czy robinia kulista („Umbraculifera”, początkowo kulista korona w kształcie parasola w starszym wieku).
Lipa ozima (Tilia cordata)
Domowa lipa zimowa to dobrze znane duże drzewo, które może dorastać do 40 metrów wysokości w łukowatej koronie. Gatunek można sadzić pojedynczo lub jako drzewo alejowe, ale nadaje się również na żywopłot lub wysoki mur drzewa, który chroni przed światłem i wiatrem. Kwiaty bogate w nektar są ważnym pastwiskiem dla pszczół.
Porady
Oczywiście wspomniane drzewa nie obejmują pełnego spektrum reprezentatywnych gatunków drzew liściastych. Warto również wybrać imponującą odmianę z bujnych drzew owocowych.
