Sztywna hibernacja, hibernacja lub zachowanie ptaków wędrownych
Ogólnie rzecz biorąc, biedronki zimują jako w pełni wytresowany chrząszcz, czyli jako imago, a nie jak larwa jak inne owady. Spośród wielu różnych gatunków biedronek można wyróżnić 3 grupy o różnych metodach zimowania:
przeczytaj także
- Obiecujące jajka biedronki
- Jak osiedlają się biedronki
- List gończy o biedronce
1. Grupa hibernacyjna
2. Migranci na południu
3. Migranci na północy
Zimowy podkład
Większość spotykanych gatunków biedronek przebywa z nami zimą i zapada w stan hibernacji lub hibernacji. Aby to zrobić, poszukaj chronionych przed wiatrem, wilgotnych miejsc, takich jak stosy liści, pęknięcia w ścianach lub warstwy mchu. W temperaturach poniżej 12 ° C ciało chrząszcza zimnokrwistego zaczyna zapadać w stan hibernacji. Funkcje organizmu, takie jak bicie serca i oddychanie, spowalniają, a temperatura ciała spada do około 5 ° C. Od punktu zamarzania pojawia się jeszcze bardziej ekonomiczny tryb nadwozia, surowa zima. Tutaj funkcje ciała i temperatura ciała są zmniejszone do 3-5% w porównaniu z trybem aktywnym.
Migranci na południu
Inne gatunki biedronek wyruszają na zimę, podobnie jak ptaki wędrowne w regionach bardziej południowych. Podobnie jak zwierzęta pierzaste, gromadzą się w dużych stadach i po cieplejszym klimacie zwykle latają wzdłuż wybrzeży. Biedronki przemieszczające się na południe są uzależnione od dostatecznie wysokich temperatur zimą, ponieważ ich organizm nie może przystosować się do zimna w trybie niskiego płomienia.
Migranci na północy
O dziwo, inne biedronki przenoszą się zimą do jeszcze chłodniejszych krajów niż nasz. Dzieje się tak, ponieważ aby przetrwać, potrzebują sztywnych warunków zimowych i, odpowiednio, niezawodnych, ciągłych temperatur ujemnych. Tryb hibernacji zbyt często je budził, co z kolei prowadziłoby do zagrażającego życiu zużycia energii.
