Rozpoznaj gniazdo trzmieli i odpowiednio się z nim obchodź

najważniejsze informacje w skrócie

• Miłośnicy owadów mogą również zrobić własne gniazdo dla trzmieli z doniczki
• Gniazda trzmieli nie można po prostu usunąć; Ponadto spokojne trzmiele nie stanowią zagrożenia dla ludzi
• Jeśli gniazdo trzmiela zostało zbudowane w niewygodnym miejscu, może zostać przeniesione przez specjalistę

Sam zbuduj gniazdo dla trzmieli

Oczywiście możesz również samodzielnie zbudować miejsce lęgowe dla trzmieli. Drewniana skrzynka na wzór budki lęgowej dla ptaków jest bardzo łatwa do wykonania, w Internecie znajdziesz liczne instrukcje budowania. W zależności od gatunku trzmiela pomoc przy gniazdowaniu powinna być nieco inaczej zaprojektowana. W przypadku trzmieli Nabu zaleca również wkopanie budki lęgowej (8,76 euro na Amazon *) w ziemię i podłączenie jej do powierzchni za pomocą rury.

przeczytaj także

• Po kwitnieniu obchodź się z cyklamenami prawidłowo
• Zbuduj gniazdo dla trzmieli w doniczce
• Przechowuj kurkumę odpowiednio, aby zachowała swój smak

Czasami zalecana jest również pomoc lęgowa dla gniazda trzmieli z doniczki. Jednak według Nabu powinien on być wypełniony materiałem lęgowym. Jeśli doniczka zawiera już materiał wypełniający, taki jak suchy mech, trawa i miękka, izolująca wełna dla psa lub owcy, trzmiele z większym prawdopodobieństwem zaakceptują ją jako dom.

Nabu odradza kopanie w doniczce dla trzmieli. W szczególności doniczki gliniane mogą wciągać zbyt dużo wilgoci do gleby i sprawiać, że będzie mokra i niewygodna dla trzmieli. Dlatego lepiej jest umieścić pomoc do zagnieżdżania doniczek w suchym miejscu na kamiennej ścianie.

Zobacz ten post na Instagramie

Gniazdo trzmieli 9 sierpnia 2019 r. Rysunki od 2 do 4 przedstawiają porównanie ostatnich zdjęć. W ciągu ostatnich 15 dni nowe kołyski larw zostały umieszczone w starej jamie wylęgowej już wyklutych trzmieli. Podgrzewacze starego czerwiu służą do przechowywania miodu (odbicie światła pokazuje płyn). Wydaje się, że jest wystarczająco dużo jedzenia. W międzyczasie pozyskano nowe lęgowiska z kolebek larw. Kosze z przezroczystymi pokrywami (na dole po środku po prawej) wkrótce się wyklują. Podczas sprawdzania gniazda nadal widziałem stosunkowo niewiele roztoczy. Na wideo możesz z. B. zobacz punkt wędrujący po kaboku w lewym górnym rogu Stara królowa Lilly II również żyje. Jest (nadal) największym trzmielem, który obserwuje akcję w środku po prawej stronie powyżej.#hummel #arbeiterin #hummelarbeiterin # Ackerhummel # bombuspascuorum #bombus # pascuorum # commoncarderbee #bumblebee # hummelhaus # hummelnest #nisthilfe # self-made #hummelkasten #hummelhaus #nist control

Post udostępniony przez Roberta (@ hummel.world) 11 sierpnia 2019 o 7:43 czasu PDT

Wyeliminuj gniazdo trzmieli

Zasadniczo, jeśli odkryjesz gniazdo trzmiela w swoim ogrodzie lub na ścianie swojego domu, powinieneś być szczęśliwy. Z jednej strony trzmiele są niezwykle cenne w ogrodzie: pełnią ważną funkcję zapylającą, są znacznie skuteczniejsze niż pszczoły miodne i kompensują zapylanie wczesnych i późnych kwitnących. Z drugiej strony pulchny, zabawny wygląd i głęboki szum są życzliwymi i letnimi gośćmi.

Umiarkowana wielkość gniazd i niski poziom agresywności zwierząt również ułatwiają ich pogodzenie. Nie jest też tak, że śmierdzi gniazdo trzmiela - gniazda z piekącym głosem, które wydzielają nieprzyjemny zapach, zwykle pochodzą od szerszeni.

Usunąć się?

Samodzielne usuwanie lub niszczenie zamieszkałych gniazd trzmieli jest tematem tabu. Wszystkie gatunki z rodzaju są ściśle chronione przez federalną ustawę o ochronie przyrody. Każdy, kto celowo krzywdzi, łapie, a nawet zabija zwierzęta lub niszczy nadal zamieszkane gniazdo trzmiela, musi spodziewać się wysokich mandatów. Nie powinieneś po prostu zamykać wejścia ze względu na dobrostan zwierząt, ale także dlatego, że drażnisz trzmiele na użądlenia.

Jeśli obawiasz się, że dzieci mieszkające w gospodarstwie domowym mogą być zagrożone przez kolonię trzmieli, zaleca się kompromis. Z pewnością nie ma nic złego w przedstawianiu dzieciom przydatności trzmieli z odpowiednią wskazówką i ostrożnością. Aby zapobiec zetknięciu się ciekawskich małych dzieci, które nie są jeszcze dobrze kontrolowane, z gniazdem trzmieli w podłodze w ogrodzie, możesz po prostu odgrodzić odpowiedni obszar na sezon.

Zwykle nie ma konieczności usuwania gniazda trzmiela. W każdym razie, ze względu na mniejszy rozmiar kolonii, mniejszą agresywność i mniej intensywne użądlenia, nie stanowią one tak poważnego zagrożenia jak stany dużych pszczół miodnych czy os.

Jeśli absolutnie chcesz usunąć gniazdo trzmiela, musisz uzyskać oficjalne pozwolenie ze względu na istniejącą ochronę gatunkową i zatrudnić eksperta. Każdy, kto może usunąć gniazdo trzmieli, to na przykład pszczelarz lub pracownik lokalnego stowarzyszenia ochrony przyrody. Koszty tego wynikają z wymaganego wysiłku, który wynika z dostępności miejsca lęgowego i wielkości kolonii. Zwykle trzeba się spodziewać około 100 euro.

Ale możesz zaoszczędzić sobie kosztów i wysiłku, ponieważ gniazdo dla trzmieli nie jest używane przez kilka lat. Nie musisz się więc martwić, że w następnym roku miejsce to ponownie zaludnią trzmiele. Jeśli chcesz, możesz zimą wykopać osierocone gniazdo dla trzmieli, aby zapobiec gniazdowaniu tam innych owadów.

Przenieś gniazdo trzmieli

Gniazda trzmieli nie należy przenosić arbitralnie, ponieważ są one objęte ochroną przyrody. Musisz więc zatrudnić firmę do wykonania pracy, co w konsekwencji kosztuje. Dlatego zadaj sobie pytanie: czy naprawdę konieczne jest przenoszenie trzmieli? Trzmiele są niezwykle spokojnymi zwierzętami i często użądlą się tylko po nadepnięciu. Podczas przemieszczania trzmiele są zassane, umieszczane w budce lęgowej i ponownie wypuszczane w inne miejsce. Całość trwa od kilku dni do kilku tygodni. Brzmi niezręcznie? To jest. Zastanów się więc dwa razy, czy jest to warte wysiłku i wydatków.

Rodzaj trzmieli

Z zoologicznego punktu widzenia trzmiele należą do prawdziwej rodziny pszczół i są zgrupowane pod zabawną nazwą rodzajową Bombus, która zbyt dobrze pasuje do ich charakteru. W obrębie tego rodzaju występuje w Europie około 70 różnych gatunków, z których 36 pochodzi z Niemiec. t

W ogrodzie owady pełnią bardzo ważne zadanie zapylające i dlatego są szczególnie cenne dla właścicieli ogrodów, którzy uprawiają owoce i warzywa takie jak cukinia, ogórek, pomidory, dynia czy truskawki.

Dygresja

Trzmiele jako zapylacze

Ich rodzaj zapylania sprawia, że ​​trzmiele są interesujące nawet do komercyjnej uprawy owoców i warzyw. Poprzez generowanie wibracji przypominających wstrząsy podczas zbierania nektaru w celu wytrząsania pyłku z kwiatu, kwiaty pomidorów, truskawek i innych ekonomicznie ważnych roślin są zapylane szczególnie równomiernie i całkowicie, co daje symetryczne, ładne owoce. Całe kolonie trzmieli są zatem coraz częściej wykorzystywane jako zapylacze w szklarniach. Z kolei ich odporność na zimno sprawia, że ​​są one atrakcyjne do zapylania wczesnych kwitnących.

Sztuka	Trzmiel ogrodowy	Trzmiel ziemi	Trzmiel łąkowy	Trzmiel	Trzmiel drzewny	Kamienny trzmiel
Wygląd	Jasny brzuch, czarny segment środkowy, łącznie trzy żółte paski na plecach i brzuchu, pracownicy o długości od 11 do 16 mm	Jasnożółty trzmiel: jasny koniec odwłoka, czarny segment środkowy, po jednym żółtym pasku na grzbiecie i brzuchu, robotnice o długości od 9 do 21 mm; Duży trzmiel: podobnie ubarwiony, robotnice o długości od 11 do 17 mm	Brzuch w kolorze pomarańczowym z tyłu, centralny segment czarny, dwa żółte paski, długość robocza maksymalnie 14 mm	Czerwono-żółty segment centralny, brzuch z wieloma cienkimi paskami w kolorze szarym i czarnym, robotnice o długości od 9 do 15 mm	Segment środkowy rdzawopomarańczowy, brzuch czarno-szarawy, długość robocza od 8 do 18 mm	Bardzo ciemny wygląd: całkowicie czarny z czerwono-pomarańczowym brzuchem, robotnice 12 do 16 mm
Nawyki gniazdowania	Nad lub pod ziemią, ale głównie blisko ziemi: w opuszczonych konstrukcjach dla myszy lub gniazdach ptaków, w stajniach lub na strychach	Pod ziemią w warstwie mchu i ziół, najlepiej w opuszczonych norach myszy	Przeważnie nad ziemią w żywopłotach lub szczelinach kamiennych	Nad lub pod ziemią w bardzo zmiennych siedliskach: na łąkach, w lasach, w pobliżu ludzi, w ogrodach, w parkach. Gniazduje w opuszczonych myszach, gniazdach ptaków lub skrzynkach lęgowych, na strychach, w domkach letniskowych itp.	Nad ziemią, np. W opuszczonych gniazdach ptaków, jaskiniach gryzoni, szczelinach skalnych lub w więźbach dachowych, szopach, stajniach itp.	Raczej pod ziemią, zgodnie z nazwą, jak pod stosami kamieni lub murami, ale czasami także w opuszczonych strukturach zwierząt i gniazdach ptaków lub w stajniach w słomie
częstotliwość	Bardzo często	Stosunkowo często	Umiarkowanie powszechne	Często	Stosunkowo często	Bardzo często
Najważniejsze cechy identyfikacyjne	Typowy wygląd trzmiela, trzy paski	Typowy wygląd trzmiela, dwa paski	Stosunkowo mały	Na brzuchu delikatnie cieniowany, szaro-czarny wzór w paski	Rostbrauner, flauschiger Rücken	Insgesamt dunkle Erscheinung, leuchtend rötlich-orangefarbenes Hinterteil

Hummeln und ihr Lebenszyklus

Hummeln durchlaufen einen ähnlichen Jahreszyklus wie Honigbienen oder Wespen. Man kann ihn in etwa in folgende Stadien einteilen:

1. Erwachen der Königin aus dem Winterschlaf

2. Nestgründung und erste Eiablage

3. Heranzüchten eines Arbeiterinnen-Bestands

4. Heranziehen von Geschlechtstieren und Begattung

5. Absterben des Staates

1. Erwachen der Königin nach dem Winterschlaf

Hummeln sind Frühaufsteher im Jahr. Im Gegensatz zu Honigbienen oder Wespen überwintern bei ihnen nur die begatteten Jungköniginnen. Diese erwachen schon im Februar aus ihrer Winterstarre und machen sich auf, um sich Kraft anzufressen und nach einem geeigneten Ort für die Staatengründung zu suchen. Das ist möglich, weil sie in der Lage sind, ihre Flugmuskulatur durch Vibrationen aufzuheizen. Dadurch können Königinnen schon bei frostigen Frühjahrstemperaturen ab 2°C und Arbeiterinnen ab etwa 6°C fliegen und nicht wie Honigbienen erst ab etwa 12°C.

2. Nestgründung und erste Eiablage

Die Jungkönigin ist nach dem Erwachen aus dem Winterschlaf erst einmal damit beschäftigt, nach Nahrung zu suchen. Die findet sie in den Blüten von Frühblühern wie Weiden oder Erlen. Der süße Pollen kräftigt sie und bereitet sie auf ihre Aufgabe des Nestanlegens vor. Dazu suchen sich Hummeln je nach Art unterschiedliche, mal unter-, mal oberirdische Plätze aus. Viele wählen zum Beispiel verlassene Mäusebauten in der Erde, Hohlräume in Steinhaufen, ein altes Vogelnest oder auch ein Vogelhaus.

3. Heranzüchten eines Arbeiterinnen-Bestands

Nachdem sie die ersten Brutzellen geformt hat, legt die Königin die ersten Eier. Daraus schlüpfen Larven in Form von kleinen Maden, aus denen sich nach einer direkten Versorgungsphase durch die Königin und einer Verpuppung erste Arbeiterinnen entwickeln. Ähnlich wie bei Honigbienen und Wespen übernehmen diese dann fortan die Arbeit der Futtersuche für die nächsten Gelege, während die Königin den Rest ihres Lebens im Nest verbringt. Dort wärmt und füttert sie die heranwachsenden Larven und legt immer neue Eier bis ein ausreichend großer Grundstock von Arbeiterinnen vorhanden ist.

4. Heranziehen von Geschlechtstieren und Begattung

Pierwsze zwierzęta płciowe będą produkowane od lipca. W tym celu królowa zatrzymuje wydzielanie feromonu, co wcześniej zapewniało, że z jaj wydostają się tylko pracownice. Więc teraz po raz pierwszy formują się samce i płodne młode królowe. Kiedy wyrosną na kompletne owady, opuszczają gniazdo, aby się kopulować.

5. Wycofanie się państwa

Po kopulacji stan trzmiela dość szybko wymiera. Robotnice i drony nie są już potrzebne i giną, podczas gdy młode królowe poszukują miejsca do hibernacji. Z reguły gniazdo trzmieli jest osierocone do września.

Tutaj znowu szczegółowy wgląd w rok stanu trzmiela:

youtube

Jak wygląda gniazdo trzmieli?

Im Gegensatz zu den Nestern anderer staatenbildender Stechinsekten wie Honigbienen oder Wespen sind Hummelnester keine Konstrukte aus pappmachéartigem Holzbreimaterial. Wer eine solche typisch ballonartige Beute in einer Nische von Dachstühlen oder im Schuppen entdeckt, hat es eher mit Wespen, höchstwahrscheinlich mit Deutschen oder Gemeinen Wespen oder mit Hornissen zu tun. Diese Arten sind es auch, die gern im Rollladenkasten, im Fensterrahmen, im Holz, unter Hausputz oder in Komposthaufen nisten.

Orte in der Wohnung und am Haus, die von Menschen viel frequentiert werden – wie eben Bereiche am Fenster oder der Hauswand, auf dem Balkon oder in der Garage – sind für die ruheliebenderen Hummeln weniger reizvoll. Wenn sie Nistplätze in Menschennähe wählen, sind es eher Stellen im Mauerwerk, in seltener besuchten Schuppen, auf Heuböden, unterm Dach oder im Vogelhaus im Garten.

Zum Bau der Brutzellen und der Außenhülle verwenden Hummeln außerdem weitgehend anderes Material als Wespen. Die Brutkammern bestehen aus Wachs, das sie aus ihrem Hinterleib ausscheiden. Außen um das im Längsschnitt urnenförmige Zellenkonglomerat legen die Tiere eine schützende und isolierende Außenschicht aus Gras, Moos, anderen Pflanzenfasern und Haaren an, die sie mit Wachs und Honig verkleben. Da sie sich meist im Erdboden befinden, sind Hummelnester allerdings meist nicht wirklich als ganzes, abgeschlossenes Konstrukt zu erkennen, sondern eher als vogelnestartige Höhle. Das Moos- und Haarmaterial an der runden Öffnung trägt zu diesem Eindruck bei. Direkt unter dem moosigen Aufwurf sind die wachsigen Brutkammern zu erkennen.

Hummelstaaten sind außerdem in der Regel kleiner als die Völker von Honigbienen oder sozialen Wespen. Nur etwa bis zu 50 bis 600 Individuen zählt eine Hummelkolonie – die hierzulande häufig vertretenen sozialen Wespenarten können am Ende der Saison bis zu 7000 Tiere pro Volk zählen.

Fassen wir noch einmal die wichtigsten Erkennungsmerkmale von Hummelnestern zusammen:

• Meist nicht als äußerlich abgeschlossenes Konstrukt erkennbar, eher vogelnestartig
• Typische Orte sind vorhandene Hohlräume, v.a. Mäusebauten, Nistkästen oder Nischen in Schuppen oder auf dem Dachboden, im Heu
• Aus Wachs angelegten Brutzellen werden mit einer mit Wachs oder Honig verklebten Außenschicht aus Moos, Gras und Haaren verschlossen
• Orte wie Rollladenkasten, Fensterrahmen, Balkon, Komposthaufen oder Hauswand sind nicht hummeltypisch
• nicht so zahlreich bevölkert wie etwa Wespenstaaten

Tutaj możesz obserwować życie i dzieje się w gnieździe trzmieli od wewnątrz:

//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bd/Bumblebee_nest_with_bumblebee_Queen.ogv

Trzmiele jako popularne postacie

Trzmiele są cennymi towarzyszami nie tylko z ogrodniczego punktu widzenia. Puszyste, przytulne buczące zwierzątka mają również duży potencjał do współczucia. Z jednej strony wynika to z ich zabawnego, milutkiego wyglądu, z drugiej również z ich zwyczajów lęgowych. Dość niewielki rozmiar ich kolonii i przypominający ptasie gniazdo, przytulny styl ich siedlisk, w których brzęczą wokół siebie, sprawiają, że gniazdo trzmieli jest imiennikiem wielu żłobków i świetlic. Kto nie natknął się na „Kita Hummelnest” lub „Hort Hummelnest” podczas jazdy po mieście lub szukania miejsca do opieki nad dzieckiem?

Auch bei den Kuscheltieren vertreten Hummeln neben Bienen die Großfamilie der Stechimmen immer wieder gern. Kein Wunder, denn wenn sie am Hinterleib nicht so einen respekteinflößenden Stachel besäßen, würde man die flauschigen, bunt gefärbten Tierchen auch in Natura doch gern einfach nur knuddeln…

Außerdem sind Hummeln ein kleines physikalisches Wunder: Lange war es der Wissenschaft ein Rätsel, wie sie bei ihrer Körperfülle und der dazu verhältnismäßig kurzen Flügelspannweite überhaupt fliegen können. Heute weiß man, dass ihre Flügel durch eine schnelle Schlagfrequenz Luftwirbel und den nötigen Auftrieb erzeugen.

“Fliege einfach wie eine Hummel, auch wenn Du nach physikalischem Gesetz eigentlich nicht fliegen kannst.” Ebo Rau, deutscher Mediziner

Häufig gestellte Fragen

Sind Hummeln gefährlich?

Hummeln wirken mit ihrer rundlichen Statur, ihrer flauschigen Behaarung und ihrer gemächlichen Fortbewegungsart gemeinhin harmloser als die agileren Bienen oder die flinken und offensiven Wespen. Und das ist im Grunde auch kein trügender Schein. Jedenfalls was die Stiche betrifft. Zwar gehören Hummeln wie alle Echten Bienen zu den Stechimmen und haben einen Stechapparat mit Giftblase. Allerdings setzen sie ihn eher nur selten ein und die Auswirkungen sind aus verschiedenen Gründen auch nicht so verheerend wie bei den Verwandten:

Zum einen bleibt der Stachel – anders als bei Honigbienen – wegen fehlender Widerhaken nicht in der Einstichstelle stecken und kann dadurch nicht den gesamten Inhalt der Giftblase dort hinein entleeren. Dementsprechend ist ein Hummelstich normalerweise weniger schmerzhaft und schwillt auch nicht so stark an. Oft bleibt es bei einer kleinen, geröteten Stelle mit weißem Hof, die nur mäßig dick wird und nicht besonders schmerzt und juckt.

Wenn der Stich aber tiefer geht und die Hummel nicht sofort von der Einstichstelle entfernt wird, kann aber natürlich auch mehr Gift injiziert werden und Schmerz, Rötung und Juckreiz ähnlich wie bei einem Bienen- oder Wespenstich ausfallen.

Insektengiftallergiker müssen bei einem Hummelstich natürlich grundsätzlich mit heftigeren Reaktionen rechnen und gegebenenfalls einen Notarzt hinzuziehen.

Im Stechverhalten sind Hummeln nicht aggressiv. Ihren Stachel nutzen sie nur in Notfällen zur Verteidigung, vor allem, wenn sie sich eingeengt fühlen oder ihr Nest angegriffen wird. Besonders bei Hummeln ist ihre ausgiebige Vorwarnstrategie, die dem Angreifer noch die Möglichkeit gibt, sich rechtzeitig zurückzuziehen: Bevor sie wirklich zustechen, heben sie zunächst ein mittleres Bein in Richtung des Bedrohers an. Hilft das nichts, kommt die nächste Warnstufe: Hierbei legt sich die Hummel auf den Rücken, streckt dem Angreifer ihren Stachel direkt entgegen und brummt dabei laut. Erst wenn auch diese Warnung nicht ankommt, wird zugestochen.

Übrigens: Die Drohnen, also die männlichen Tiere, besitzen bei Hummeln gar keinen Stechapparat.

Wie kann man Hummeln anlocken?

Hummeln sind im Garten äußerst wertvolle Bestäuber. Vor allem Obst- und Gemüsekulturen mit Zucchini, Kürbis, Gurken, Erdbeeren, Kirschen oder Tomaten profitieren sehr von den fleißigen Flauschinsekten. Das und natürlich auch ihr sympathischer Charakter ist genug Grund, Hummeln in den Garten zu locken.

Dazu können Sie am besten Beete mit dekorativen Blumen anlegen, die Hummeln besonders gern haben. Worauf sie im wahrsten Sinne des Wortes fliegen, sind etwa Klatschmohn, Phacelia (ihr Trivialname lautet bezeichnenderweise Hummelblumen), Klee-Arten (vor allem Weißklee, Wiesenklee oder Hornklee), Natternkopf, Flockenblume, Kornblumen, Sonnenblumen, Kapuzinerkresse, Eisenhut, Lupinen, Stockrosen oder Ritterpsorn.

Zasadniczo ogród przyjazny trzmielom powinien być jak najbardziej naturalny i wolny od insektycydów i herbicydów. Jest to niezbędne, jeśli chcesz powitać trzmiele. Jako pomoc w zagnieżdżaniu możesz na przykład ustawić budkę lęgową lub ułożyć ozdobny stos kamieni. W obszarze pomocy lęgowych sensowne jest sadzenie roślin pastewnych, którymi lubią się żerować trzmiele.