pochodzenie
Małżowina uszna to rodzaj rośliny o łacińskiej nazwie Primula auricula, która należy do rodzaju pierwiosnków. Roślina ta występuje w regionach górskich. Ich obszar rozciąga się na zachodnią część północnych Alp Wapiennych, w tym na Jurę. Występuje w Schwarzwaldzie i ma kilka reliktowych miejsc u podnóża bawarskich Alp. Poza Niemcami jego obszar rozciąga się od Pirenejów przez Szwajcarię po Vorarlberg i Tyrol w Austrii. Auriculas rosną dziko w południowo-zachodniej Polsce i na Słowacji.
przeczytaj także
- Właściwa pielęgnacja małżowiny usznej - wskazówki dotyczące pielęgnacji
- Jak pomnożyć małżowinę uszną?
- Mühlenbeckia: pielęgnacja i odmiany
Auriculas występują na glebach wapiennych i gruzach. Występują w szczelinach skalnych i pokonują wysokości do 2900 metrów. Dzikie formy z górzystych regionów Szwajcarii, Austrii i Bawarii były uprawiane w Norymberdze już pod koniec XV wieku. Rośliny uprawiane obecnie jako małżowiny uszne pochodzą z naturalnej krzyżówki dwóch dziko rosnących gatunków pierwiosnka. Primula auricula i Primula hirsuta utworzyły hybrydę auricula, Primula × pubescens. Z tej formy powstała szeroka gama form uprawnych, które zbiorowo oferowane są pod nazwą małżowiny usznej.
wzrost
Gatunki wiesiołka rosną jako rośliny wiecznie zielone, które utrzymują liście w zimie. Są trwałe i zielne. Uszy osiągają wysokość od 5 do 25 centymetrów. To sprawia, że dzikie małżowiny uszne są największym wiesiołkiem w regionie alpejskim. Twoje części roślin pokryte są delikatnym mącznym pyłem.
kwitnąć
Auriculas mają złote kwiatostany złożone z czterech do dwunastu kwiatów. Poszczególne kwiaty wydzielają mniej lub bardziej intensywny zapach. Są hermafrodytami i rozwijają się od 15 do 25 milimetrów średnicy. Ich pięciokrotna struktura prowadzi do symetrii radialnej.
Kwiaty mają podwójną kopertę kwiatową, składającą się z pięciu działek i pięciu płatków. Działki są połączone razem i tworzą dzwon. Pięć płatków jest połączonych u podstawy, tak że powstaje rurka korona. Kończy się pięcioma rozłożonymi płatkami korony. Kielich ma mniej więcej połowę długości rurki korony.
Kolor kwiatów
Dzikie rośliny Primula auricula mają bladożółte płatki, a Primula hirsuta ma od jasnoróżowych do fioletowych kwiatów. Paleta kolorystyczna uprawianych form jest dużo bardziej rozbudowana. Występuje w zakresie od białego do żółtego i różowego do różnych odcieni czerwieni i fioletu. Kwitną od kwietnia do lipca.
owoc
Owoce dzikich form dojrzewają od września do października. U roślin uprawnych czas dojrzewania owoców jest zmienny. Auriculas rozwijają kuliste owoce torebki, otwierają się w końcowej fazie dojrzałości i nasiona rozsypują się. Kapsułki zawierają liczne wydłużone nasiona o brązowo-czarnej powierzchni. Są to lekkie zarazki, które do kiełkowania potrzebują zimnego bodźca. Nasiona są przenoszone przez wiatr i deszcz.
odchodzi
Auriculas rozwija podstawową rozetę o prostych strukturach liści. Rozwijają długość od dwóch do 12 centymetrów. Blaszki liściowe są wąskie i odwrotnie jajowate do lancetowatych. Brzeg liścia jest cały lub ząbkowany i częściowo zaopatrzony w brzeg chrząstki.
Liście służą do magazynowania wody, przez co wydają się szorstkie i mięsiste. Powierzchnia liści jest szaro-zielona i pokryta błyszczącą warstwą wosku, który chroni przed parowaniem. Na blaszce liścia osadzone są liczne krótkie włoski gruczołowe, które podobnie jak warstwa wosku przeciwdziałają nadmiernej utracie płynu.
posługiwać się
Odmiany wiesiołka kojarzą się z typowym ogrodem wiejskim. Tutaj rośliny zielne rosną na krawędziach łóżek, gdzie mogą się swobodnie rozprzestrzeniać. Auricule tworzą wspaniałe dywany w odpowiednim miejscu. Jako zwiastuny wiosny, przywracają do życia ogród skalny po zimie. Wraz z innymi roślinami z regionów górskich małżowinę uszną wyczarowuje dzikie i romantyczne tło górskie w alpejskim ogrodzie.
Te stare skarby ogrodowe pasują do alpejskiego ogrodu:
- Goryczka alpejska (Gentiana alpina) o intensywnie niebieskich kwiatach
- Pachnące fiołki (Viola odorata) o jasnofioletowych kwiatach
- Róże świąteczne (Helleborus niger) jako białe kwiaty
- Tulipany z winnic (Tuipa sylvestris) z kiwającymi dzwoneczkami kwiatowymi
Piękności są często wystawiane w tak zwanych teatrach przedsionków. Przedstawienie oparte jest na modelu historycznym. Drewniane etagi lub regały służyły jako gabloty, których ściany pomalowano na czarno. Były wyposażone w lustra i ozdobione zasłonami. Obecnie stare odmiany małżowiny usznej są tradycyjnie oferowane w glinianych doniczkach z oficjalnie wyglądającą etykietą z prawdziwego drewna.
Toksyczny
Wszystkie części auricula są trujące. Głównym składnikiem aktywnym są saponiny, które są silnie skoncentrowane w korzeniach. Rośliny zawierają również różne oleje i śladowe ilości estrów. Upewnij się, że dzieci i zwierzęta nie zjadają przypadkowo kwiatów i liści.
Kontakt ze skórą może prowadzić do zapalenia skóry. Za reakcje alergiczne odpowiada alergen. Wielokrotne dotknięcia zmniejszają wrażliwość skóry. Reakcje są słabsze. Jeśli nie masz pewności, zapobiegawczo zakładaj rękawiczki.
Lokalizacja
Zapierające dech w piersiach rośliny alpejskie preferują jasne miejsce w chronionym miejscu. Liście nie lubią bezpośredniego południowego słońca. Zwróć uwagę na częściowo zacienione miejsce. Rośliny przystosowane są do upraw suchych.
Ziemia
Podłoże powinno mieć wysoki poziom przepuszczalności, ponieważ delikatne korzenie nie tolerują podlewania. Wymieszaj piasek lub żwir (12,80 € na Amazon *) pod glebą, aby poprawić jej strukturę. Auriculas dobrze czują się na glebach obojętnych do lekko wapiennych. Umieść rośliny alpejskie na żwirze lub skale wapiennej, aby zapewnić im optymalne warunki.
Czas sadzenia
Auriculas można sadzić od wiosny do jesieni. Jeśli rośliny zostaną umieszczone na dworze między wrześniem a październikiem, mogą rozwinąć swój pełny rozkwit już następnej wiosny. Rośliny alpejskie nie mają dużych wymagań przestrzennych. Na jednym metrze kwadratowym jest miejsce na 25 kopii.
Mnożenie
Możesz rozmnażać małżowiny uszne w ogrodzie, dzieląc je, całkowicie wykopując kulę korzeniową i uwalniając korzenie z gleby. Korzenie są podzielone w widocznych obszarach podziału. Użyj ostrego i zdezynfekowanego noża, aby uzyskać czyste cięcie. Pozostaw wycięte powierzchnie na chwilę do wyschnięcia i umieść kawałki w przygotowanym dołku.
Idealny czas na rozmnażanie to okres od września do października. Jest zalecany, gdy w małżowinie usznej rozwinęły się gęste populacje. Ta metoda pozwala odmłodzić roślinę i dalej pielęgnować cechy gatunku rodzicielskiego.
siew
Rośliny alpejskie można rozmnażać generatywnie za pomocą nasion. Musisz uzbroić się w tę metodę. Potomstwo może mieć różne kolory kwiatów. Łączą geny dwóch roślin rodzicielskich.
Zebrane nasiona można wysiać w tym samym roku po kwitnieniu. Przykryj nasiona bardzo cienką warstwą ziemi, aby chronić je przed wysychaniem. Po zimnym bodźcu nasiona zaczynają szybko kiełkować. Wystarczy nocna ekspozycja na zimno, aby nasiona mogły rosnąć. W przypadku tej metody istnieje ryzyko, że zimą rośliny nie rozwiną się wystarczająco szybko. Potrzebujesz wtedy ochrony przed mrozem.
Woleć
Jako alternatywę dla siewu jesienią możesz preferować nasiona w styczniu. Jako podłoża użyj ziemi doniczkowej zmieszanej z piaskiem, perlitem lub żwirem. Lekko zwilżyć glebę i równomiernie posypać nasiona na podłożu. Sadzarkę ustaw w jasnym miejscu o temperaturze od 18 do 20 stopni Celsjusza i codziennie sprawdzaj wilgotność podłoża.
W puli
Auriculas są idealne do sadzenia w doniczkach, ponieważ nie zajmują dużo miejsca. Wybierz garnek o średnicy 12 cali. Zapewnia lepszą kontrolę nad zaopatrzeniem w wodę. Możesz także łatwo przenieść małą pulę.
Wiadro powinno mieć co najmniej 20 centymetrów głębokości, aby korzenie palowe mogły się optymalnie rozłożyć. Powinien mieć otwór drenażowy, aby zapewnić odpływ wody. Nie stawiaj garnka na spodku, ponieważ woda nie powinna się cofać. Aby zapobiec gromadzeniu się wody, można zainstalować drenaż na dnie wiadra.
Do wody
W fazie wzrostu podłoże nie powinno całkowicie wyschnąć. Roślina radzi sobie z krótkimi okresami suszy. Długotrwała susza lub podmokłość powodują problemy. Jeśli to konieczne, podlewaj roślinę oszczędnie wodą deszczową. Tolerują wodę do nawadniania o większej zawartości wapna.
Jak prawidłowo wylewać auricula:
- W okresie letnim częściej dostarczaj niewielkie ilości wody
- Spuść nadmiar wody
- Niech wyschnie przed zimą
- przestań podlewać zimą
Użyźniać
Gatunki pierwiosnka nie muszą być zapładniane, ponieważ pobierają składniki odżywcze z podłoża. Unikaj dodawania kompostu, aby uniknąć nadmiernego nawożenia. Możesz podać trochę nawozu do orchidei w niskim stężeniu zaraz po kwitnieniu. To stymuluje wzrost.
Przesadzanie
Jeśli hodujesz auricula w doniczce, przesadzaj roślinę co dwa do trzech lat. Nie ma potrzeby używania większego wiadra. Możesz nadal używać starej sadzarki, ponieważ korzenie nie będą się dalej rozprzestrzeniać. Pod tym względem ważniejsza jest przemiana ziemi. Zapobiega to chorobom i zapewnia roślinie świeże składniki odżywcze. Idealny czas na przesadzenie to wczesna jesień. W tej chwili można połączyć przesadzanie z rozmnażaniem przez podział.
Zimą
Auriculas są niezwykle odporne, co można przypisać ich pierwotnemu pochodzeniu. Dzięki temu są odpornymi roślinami, które nie wymagają ochrony zimą przy uprawie na zewnątrz. Rośliny w pojemnikach nie stanowią problemu również zimą. Jeśli podłoże wyschnie przed nadejściem zimy, kula ziemi może zamarznąć. Małżowina uszna nie szkodzi. Umieść wannę pod dachem w październiku, aby roślina była chroniona przed deszczem.
Możliwe jest zimowanie w domu. Małżowina uszna lubi bardzo mroźne zimowe kwatery. Nie musi to być koniecznie pomieszczenie wolne od mrozu. Jeśli roślina kiełkuje zimą, należy ją od czasu do czasu podlewać i umieszczać wannę w jasnym miejscu.
Szkodniki
Najczęstszym szkodnikiem pierwiosnków jest czarny wołek. Ale małżowiny uszne również nie są bezpieczne przed uszkodzeniem przez ślimaki.
Wołek winorośli
Stadium larwalne żyje w glebie i uszkadza korzenie małżowiny usznej. Kiedy roślina jest zaatakowana, witalność nagle spada. Wykop roślinę i usuń wszelkie pozostałości substratu z korzeni. Kremowobiałe larwy osiągają około jednego centymetra długości i można je zobaczyć gołym okiem. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodników, należy zabić larwy.
Zwierzęta dorosłe częściej pojawiają się jesienią. Chrząszcze można rozpoznać po trąbce, której używają do zjadania nieregularnych wnęk na krawędziach liści. Szkodniki działają w nocy iw razie niebezpieczeństwa spadają na ziemię. Umieść doniczki wypełnione świeżą trawą pod rośliną. Codziennie sprawdzaj pułapki i usuwaj uwięzione w nich żuki. Możesz zapobiec składaniu jaj przez ryjówki, rozrzucając na ziemi małe kamienie.
ślimaki
Wiosną ślimaki są jednym z groźnych szkodników, które powodują ogromne szkody w świeżo kiełkujących roślinach. Osobniki dorosłe szybko regenerują się po uszkodzeniach. Ponieważ po zjedzeniu przez ślimaki wyglądają nieatrakcyjnie, należy zapobiegać rozprzestrzenianiu się szkodników, stosując kamienie o ostrych krawędziach lub popiół drzewny.
wszy
Auriculas sadzone późnym latem mogą być atakowane przez wszy korzeniowe. Osłabiają rośliny i przenoszą wirusy. Towarzyszące chwasty służą jako rośliny żywicielskie dla szkodników. Dlatego chroń swoje stada przed chwastami.
Na polu czasami mogą pojawić się mszyce zielone i czarne, które osadzają się na liściach i wysysają soki roślinne. Jako środek zaradczy zalecamy spryskanie rośliny wodą z mydłem lub naparem z liści pokrzywy.
Nie kwitnie
Uszy są wrażliwe na nadmierną podaż składników odżywczych. Zbyt dużo nawozu może spowodować gnicie roślin. Hibernacja ma również wpływ na tworzenie się kwiatów. Rośliny alpejskie potrzebują zimnego zimowania. Jeśli są zbyt ciepłe w miesiącach zimowych, nadchodzącej wiosny będą słabo lub wcale kwitnąć.
Porady
Wiele odmian tworzy na kwiatach biały nalot przypominający pył mączny. Tworzy się z włosków woskowych i służy jako ochrona przed parowaniem. Jeśli deszcz pada na kwiaty podczas kwitnienia, mogą pojawić się plamy wodne. Nie szkodzi to roślinie, ale kwiaty przez krótki czas wyglądają nieestetycznie. Chroń te wrażliwe odmiany przed deszczem. Do tego nadaje się szklany okap ogrodowy lub odwrócona latarnia.
sortuje
- Candida : płatki mączne szaro-białe, kolor podstawowy czarny. Wysokość wzrostu 15 centymetrów.
- Emmett Smith : Złoto-żółty środek kwiatu, zarysowany w ciemności. Płatki czerwone, zabarwione od pomarańczowego do brązowego. Wysokość wzrostu 15 centymetrów.
- Ellen Thomsen : środek koloru od białego do kremowego z ciemną obwódką. Płatki czerwono-fioletowe, w kolorze od niebieskiego do czerwonego. Wysokość dziesięć centymetrów.
- Doyen : Podwójny kwiat. Płatki w kolorze czerwono-fioletowym. Wysokość wzrostu 15 centymetrów.
