Zamioculcas: wskazówki dotyczące pielęgnacji (szczęśliwe pióro)

Zamioculcas: wskazówki dotyczące pielęgnacji (szczęśliwe pióro)

Pochodzenie i dystrybucja

Dopiero od początku 2000 roku Zamioculcas doświadczył wzrostu jako nieskomplikowana roślina doniczkowa. Wcześniej po prostu nie był uprawiany w tym celu, nawet jeśli gatunek został odkryty i opisany już w XIX wieku. Domem rośliny należącej do rodziny Araceae jest Afryka Środkowa i Wschodnia, gdzie gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony, zwłaszcza w Kenii, Tanzanii i Zanzibarze. Tam roślina rośnie głównie na zalesionych podgórzach wyżyn i na nizinach, gdzie przeważa skaliste podłoże.

przeczytaj także

  • Zamioculcas jest zadowolony z jednorodnej gleby
  • Zamioculcas ma brązowe liście - przyczyny i środki zaradcze
  • Zamioculcas preferuje jasne miejsce

Z natury Zamioculcas jest przyzwyczajony do ekstremalnych susz i może obejść się bez wody przez tygodnie lub miesiące. Przemienność między fazami suchymi i ulewnymi deszczami jest typowa dla regionu domowego, podczas którego roślina może szybko wchłonąć wilgoć, a następnie ponownie przetrwać suszę.

posługiwać się

Zamioculcas może być trzymany tylko jako roślina doniczkowa lub w ogrodach zimowych, ponieważ jako ciepłolubna, typowo afrykańska roślina nie powinna być wystawiana na temperatury poniżej 16 ° C. Roślina najlepiej czuje się w temperaturach powyżej 20 ° C, a ze względu na swoją odporność na suszę bez problemu znosi również letnie upały i zimowe ogrzewanie powietrza. W ciepłe letnie miesiące roślinę można również umieścić w częściowo zacienionym lub zacienionym miejscu na balkonie lub tarasie, pod warunkiem, że temperatura w nocy nie spadnie poniżej 20 ° C. Powinien być również suchy, aby Zamioculcas, które są bardzo wrażliwe na nadmiar wilgoci, nie były narażone na ciągły deszcz.

Wygląd i postawa

Z botanicznego punktu widzenia Zamioculcas jest jedną z roślin zielnych, która jednak nie odpowiada jej faktycznemu wyglądowi. Wiecznie zielone pióro szczęścia rozwija pod ziemią grube, mięsiste kłącza, z których wyrastają zgrubiałe łodygi liści i mogą rosnąć do metra wysokości. Te ogonki są prawdziwymi liśćmi Zamioculcas: są maczugowate, pogrubione i pokryte licznymi sztywnymi, silnie pierzastymi liśćmi. Wszystkie nadziemne części rośliny są błyszczące, ciemnozielone i są dobrym wskaźnikiem jasności miejsca: liście stają się intensywnie ciemnozielone w ciemniejszych miejscach.

Ogólnie rzecz biorąc, roślina wygląda na silną i rośnie dość gęsto wraz z wiekiem, dlatego od czasu do czasu podzielenie kłącza jest dobrym pomysłem: to nie tylko daje ci drugą roślinę, ale także zapobiega wysadzeniu doniczki przez nacisk korzeni. Zasadniczo Zamioculcas rośnie dość wolno, ale może mieć kilka dziesięcioleci i dlatego jest bardzo duży.

Kwitnie i okres kwitnienia

Zamioculcas trzymany w kulturze wewnętrznej bardzo rzadko wytwarza kwiat. Jednak i tak nie jest to spektakularne: jak to jest typowe dla rodziny arum, kwiat składa się z grubej, białawej cebulki o wysokości zaledwie kilku centymetrów. Możesz cieszyć się rozkwitem tylko wtedy, gdy rośliny czują się jak w domu w swoim miejscu i dostępne są optymalne warunki. Aby to jednak zrobić:

  • stale obecny przy temperaturze otoczenia około 25 ° C
  • wilgotność nie jest ani zbyt wysoka, ani zbyt sucha (np. w ogrzewanych pomieszczeniach zimą)
  • wybrano miejsce jasne, ale nie w pełnym słońcu
  • jest regularnie nawożona i podlewana
  • Zadbano, aby garnek był wystarczająco duży
  • roślina nie jest zbyt wilgotna
  • wypełniono wysokiej jakości podłoże kompostowe

Pędy kwiatowe, podobnie jak pędy liści, również rosną bezpośrednio z kłącza, ale osiągają maksymalną wysokość 30 centymetrów. Początkowo przylistek zakrywa kwiat, ale po wykiełkowaniu załamuje się i odsłania białą cebulkę. To z kolei trwa kilka tygodni, zanim wyschnie i stanie się brązowe. Prawdopodobnie uformowane nasiona można w zasadzie wykorzystać do rozmnażania Zamioculcas, ale jest to trudne i mało udane przedsięwzięcie dla laika.

Toksyczność

Jak każda roślina arum, Zamioculcas jest trujący zarówno dla ludzi, jak i zwierząt domowych. Roślina zimozielona zawiera substancje podrażniające skórę, takie jak kwas szczawiowy i szczawian wapnia, które zewnętrznie mogą prowadzić do obrzęku i zaczerwienienia błon śluzowych i skóry. Jednak zatrucie jest bardzo rzadkie, ponieważ efekt w postaci uczucia pieczenia w ustach itp. Pojawia się natychmiast i dlatego organizm jest z wyprzedzeniem ostrzegany. Upewnij się tylko, że sok nie dostanie się do oczu na przykład podczas przycinania, ponieważ może to być bardzo niewygodne. W takim przypadku dokładnie spłucz oczy czystą, ciepłą wodą. Zazwyczaj wizyta lekarska nie jest jednak konieczna.

Która lokalizacja jest odpowiednia?

Pod względem lokalizacji Zamioculcas jest satysfakcjonująco oszczędny. Zasadniczo roślina poradzi sobie z każdą przestrzenią, o ile nie znajduje się ona przy oknie wychodzącym na południe. Łatwa w pielęgnacji roślina doniczkowa nie znosi pełnego słońca, ale nadal czuje się najlepiej w jasnym miejscu. Jeśli czegoś takiego nie ma, po prostu umieść „Zamie” w cieniu - dobrze radzi sobie nawet przy niewielkim oświetleniu, ale wtedy rośnie znacznie wolniej i tworzy uderzająco ciemne ulistnienie.

W każdym razie ciepło jest ważniejsze niż intensywność światła, ponieważ Zamioculcas nie powinien być chłodniejszy niż 16 ° C. Idealne do wzrostu są temperatury od 20 do 25 ° C, którymi roślina może cieszyć się na balkonie w ciepłe letnie miesiące.

Kontynuuj czytanie

Podłoże

Jako podłoże wystarczy dostępna w handlu standardowa gleba, którą można wstępnie nawozić. Pióro szczęścia nadaje się również do uprawy roślin zielonych, roślin domowych lub palm. Roślina doniczkowa najlepiej czuje się w glebie z dużą zawartością kompostu. Aby uzyskać lepszą przepuszczalność, zmieszaj z podłożem granulki gliny lub perlitu (32,90 € w Amazon *). Uważaj, aby roślina nie była zbyt wilgotna - jeśli podłoże jest spleśniałe, „Zamie” jest zbyt mokre i jak najszybciej potrzebuje nowej doniczki i świeżego podłoża. Jeśli wolisz hydroponikę zamiast ceramiki, i tak już niewielki wysiłek konserwacyjny jest dodatkowo zmniejszony.

Zasadź Zamioculcas prawidłowo

Jeśli kupiłeś nowy Zamioculcas, najlepiej przeszczep go na świeże podłoże. Możesz stwierdzić, czy roślina potrzebuje nowej doniczki po penetracji pojemnika przez korzeń: jeśli nie ma tam prawie miejsca, nadszedł czas na większy pojemnik. Powinien być jak najszerszy, ponieważ korzenie rozszerzają się głównie na szerokość. Niezbędny jest również otwór odpływowy na dnie garnka, przez który nadmiar wody może szybko spłynąć. Aby zapobiec zamuleniu, dno przykryj warstwą skorup. Dodanie keramzytu (17,50 € na Amazon *) lub perlitu zapewnia lepszą przepuszczalność podłoża.

Wlej zamioculcas

Zamioculcas gromadzą wilgoć w swoich mięsistych, grubych łodygach liści, których używają, aby przetrwać okres suszy w ich ojczyźnie we wschodniej Afryce. To sprawia, że ​​jest to soczysta roślina, którą wystarczy tylko trochę podlać, ale nadal nie powinna ona cały czas wysychać. Zawsze podlewaj „Zamie”, gdy podłoże dobrze wyschło - można to ustalić za pomocą glinianych garnków, np. Za pomocą „próby stukania”. Delikatnie stuknij garnek kostkami. Jeśli uzyskana glina brzmi pusto, czas ją nalać. Używaj dobrze stęchłej wody z kranu o temperaturze pokojowej lub zebranej wody deszczowej. Nadmiar wody do nawadniania należy niezwłocznie usunąć.

Od czasu do czasu wkładasz Zamioculce pod prysznic i spłukujesz je delikatnym, letnim strumieniem prysznicowym. Prysznic zabija kilka ptaków jednym kamieniem: z jednej strony usuwasz nagromadzony kurz z liści, az drugiej zwiększasz wilgotność, aby szkodniki, takie jak przędziorki, nie miały szans, gdy wyschną.

Nie można podać żadnych konkretnych informacji dotyczących nalewanej ilości. Zasadniczo Zamioculcas potrzebuje więcej wody w miesiącach letnich niż zimą. To, ile i jak często podlewasz, zależy od jasności w danym miejscu, temperatury otoczenia i wielkości rośliny.

Kontynuuj czytanie

Właściwie nawozić Zamioculcas

Jak każda roślina doniczkowa, Zamioculcas również potrzebują regularnych dostaw składników odżywczych. Nawozić je co cztery tygodnie niewielką dawką płynnego nawozu do roślin zielonych, podawanego razem z wodą do nawadniania. Ewentualnie wiosną można też dostarczyć roślinie długotrwały nawóz - na przykład w postaci patyczka lub stożka - tak, aby latem nie zapomnieć o nawożeniu. Przestań nawozić zimą.

Rośliny świeżo posadzone w glebie wstępnie nawożonej należy nawozić najwcześniej po ośmiu tygodniach, podobnie jak okazy zakażone szkodnikami lub chore okazy, które ponownie otrzymują składniki odżywcze dopiero po wyzdrowieniu. Pod tym względem rośliny są jak ludzie: prawdopodobnie jesz mniej, jeśli jesteś w łóżku z gorączkowym przeziębieniem.

Kontynuuj czytanie

Prawidłowo pokrój zamioculcas

Nawet jeśli szczęśliwe pióro rośnie powoli, z biegiem lat może stać się dość wysokie, a przede wszystkim rozległe. Niemniej jednak nie odcinaj rośliny, w przeciwnym razie pozostaną nieestetyczne łyse plamy. Zamioculcas nie wyrasta z pnia, często pozostaje przez kilka lat. Zamiast tego po prostu podziel rośliny, które urosły zbyt duże.

Czasami jednak nadal trzeba użyć noża lub nożyczek, bo chore lub martwe pędy trzeba jak najszybciej usunąć. Odetnij wysuszone lub gnijące łodygi liści bezpośrednio u podstawy i najlepiej wyrzuć ścinki do śmieci domowych.

Kontynuuj czytanie

Podzielić i przesadzić

Rzadko trzeba przesadzać Zamioculcas; w przeciwieństwie do wielu innych roślin doniczkowych, szczęśliwe pióro lubi przebywać w ciasnych doniczkach i potrzebuje nowego tylko wtedy, gdy jego korzenie grożą wyrośnięciem z sadzarki. Zwykle dzieje się tak mniej więcej co trzy lata. Przy tej okazji możesz również podzielić duże rośliny na dwie lub więcej pojedynczych roślin i sadzić je osobno. To najszybszy i najłatwiejszy sposób na rozmnożenie atrakcyjnej rośliny. Najlepszym okresem na ten środek jest wiosna, a roślinę (rośliny) należy podlewać intensywniej przez kilka tygodni po przesadzeniu.

Zamioculcas rozmnażać

Co więcej, szczęśliwe pióro można rozmnożyć przez sadzonki liści, które po prostu włożysz ściętą stroną do dołu do doniczki z ziemią doniczkową, utrzymuj podłoże zawsze lekko wilgotne i umieść pojemnik w jasnym i ciepłym miejscu około 25 ° C. Najlepiej jest uprawiać cięcie w szklarni wewnętrznej, ponieważ korzenie łatwiej tworzą się, gdy powietrze jest podmuchane. Jednak dopóki liść nie zapuści korzeni i nie wykształci się nowy pęd, potrzebujesz dużo cierpliwości: ten proces może potrwać nawet rok. Nawet po tym nowa roślina rośnie bardzo wolno. Oprócz pojedynczych listków do rozmnażania nadają się również ogonki liściowe o długości do 20 cm z kilkoma listkami.

Kontynuuj czytanie

Choroby i szkodniki

Zamioculcas to mocna roślina doniczkowa, która rzadko choruje lub zaraża się szkodnikami. Zasadniczo jedynym problemem są przędziorki, które często występują w miejscach suchych i ciepłych. Możesz powstrzymać tę plagę od czasu do czasu pod prysznicem rośliny.

Zamioculcas ma brązowe liście, co robić?

Jeśli Zamioculcas nagle stają się brązowe, zwykle są za tym błędy. Dowiedz się, czy możesz

  • wlać za dużo lub za mało
  • nawozić za dużo lub za mało
  • temperatura otoczenia jest za wysoka lub za niska
  • wilgotność jest zbyt wysoka lub zbyt niska.

Gdy tylko przyczyna zostanie ustalona, ​​podejmij odpowiednie środki zaradcze.

Zamioculcas ma żółte liście, co robić?

Z drugiej strony żółte liście na szczęśliwym piórze wyraźnie wskazują na zbyt wilgotne miejsce. W takim przypadku natychmiast przesadź roślinę na świeżym, suchym podłożu i odetnij zgniłe korzenie lub pędy liści. W przyszłości wlej Zamioculcas mniej lub mniej.

Porady

Łodygi liści mogą mieć metr długości, a czasem nawet dłużej. Aby nie zwisały, a nawet nie załamały się z powodu własnego ciężaru, można je związać opaską łykową lub czymś podobnym, aby je ustabilizować.

Gatunki i odmiany

Zasadniczo w sklepach dostępna jest tylko jedna odmiana Zamioculcas, chociaż urozmaiconą odmianę można również podziwiać w Ogrodzie Botanicznym w Berlinie. Jest to jednak rzadkie i można je wtedy kupić za duże pieniądze. Z drugiej strony wątpliwe jest, czy okazjonalnie oferowany czarny Zamioculcas 'Raven' jest faktycznie niezależną odmianą. Bardzo ciemne łodygi liści i listki tego wariantu są w rzeczywistości wytwarzane przez każde normalne szczęśliwe piórko - o ile jest wystarczająco ciemne. Ciemne miejsce, a tym samym mało światła, automatycznie prowadzą do ciemnych kolorów liści u tego gatunku.