Portret miejscowej świdry wierzbowej

najważniejsze informacje w skrócie

• Aktywność żerowania gąsienicy wierzby można łatwo pomylić z korytarzami innych gatunków zamieszkujących drewno. Jednak świder wierzbowy nie podlega obowiązkowi zgłoszenia. Gatunek rodzimy atakuje wierzby i topole w wilgotnych drzewach.
• Gąsienice wbijają się w drewno schorowanych drzew i zostawiają tunele o grubości do dwóch centymetrów i długości jednego metra. Typowe są otwory w korze, pył z wiercenia i okruchy odchodów u podstawy pnia oraz intensywny zapach octu. Gąsienice nie są trujące.
• Pierwszym krokiem jest ponowne przycięcie zdrowego drewna. Najskuteczniejszym środkiem zwalczania gąsienic jest quassia. Kiedy już przedarli się do lasu, walka z nimi jest prawie niemożliwa.
• Samice składają jaja na szorstkiej korze, aby gąsienice mogły wkopać się w drewno. Rozwój i przepoczwarzanie trwa kilka lat w drewnie lub w podłożu.

Czy odwierty wierzby podlegają obowiązkowi zgłoszenia?

Gąsienice omacnicy mogą znacząco osłabić stabilność porażonego drzewa. W ciągu kilku miesięcy mogą zniszczyć całe populacje drzew. W przypadku porażenia drzew alejowych istnieje zwiększone ryzyko pękania przez wiatr. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w Europie i preferuje gnieżdżenie się w starych wierzbach. Może również wystąpić w przydomowym ogrodzie.

przeczytaj także

• Klon japoński - fascynujące drzewo ozdobne w portrecie
• Starszy krasnolud - portret czarnej owcy
• Portret kaktusów - profil do poznania

Jednak nie jest konieczne zgłaszanie świdrów wierzbowych. Nie ma obowiązku zgłaszania. Jeśli odkryjesz ścieżkę żerowania gąsienic, powinieneś dokładnie zidentyfikować gatunek. Często nie jest możliwe wyraźne odróżnienie korytarzy omacnicy od innych zgłaszanych szkodników drewna.

	Kształt kanałów podających	Specjalność	Larwy	podlega obowiązkowi zgłoszenia
Willow Borer	okólnik	Nudny pył jest przenoszony na zewnątrz wraz z obornikiem	ciemnoczerwony tył, boki żółte, główka czarna	Nie
Żuk kózkowaty azjatycki liściasty	owalny	W korytarzach pozostają grube wióry wiertnicze	bez nóg, z brązową chitynową płytką na piersi	tak
Wiertło do kasztanów	okrągły	tylko w gałęziach o średnicy poniżej 10 cm	najpierw różowy, później jasnożółty z czarnymi kropkami	Nie
Buck topola	owalny	ograniczone do topoli i wierzb	kulisty, płyta czołowa ziarnista	Nie

Jak rozpoznać uszkodzenia zadawane przez świdry wierzbowe

Wierzbowiec uważany jest za szkodnika, ponieważ jego gąsienice niszczą już osłabione krzewy i drzewa. Na pierwszy rzut oka obrazów uszkodzeń nie można jednoznacznie przypisać temu gatunkowi. Istnieje wiele szkodników drewna, które pozostawiają dziury w drewnie. Dlatego uważaj na małe ślady, które ujawniają przyczynę.

Uszkodzić

Borowiki wierzbowe najchętniej atakują starsze i już chore drzewa, dla których mogą być niebezpieczne. Ich nieregularne otwory zwykle prowadzą w dół pnia i mogą sięgać do metra długości. Tunele osiągają średnicę do dwóch centymetrów.

Dotknięte drzewa cierpią z powodu niedostatecznego zaopatrzenia w składniki odżywcze i wodę, przez co gałęzie i liście wysychają. Silnie wydrążone drewno może łatwo pękać na wietrze. W odwiertach często rozprzestrzeniają się grzyby gnicie, które dodatkowo osłabiają drzewo. Jeśli inwazja jest poważna, istnieje ryzyko, że całe drzewo umrze.

Rozpoznaj plagę

Schemat żerowania gąsienic świdrowca obejmuje duże otwory w korze, przez które usuwane są odchody i pył wiertniczy. U podstawy zarażonego drzewa często można znaleźć czerwonawo zabarwione wióry i pozostałości odchodów. Możesz zobaczyć przepływ soków przez starsze otwory.

Działania gąsienicy wierzby można rozpoznać po typowym zapachu octu, który otacza drzewo. Przy silnej inwazji w nocy słychać trzaski lub zgrzytanie, które przenikają z wnętrza drzewa na zewnątrz. Sporadycznie gąsienice poruszają się wyraźnie widoczne na korze drzewa.

Otwory gąsienic omacnicy mają nieregularny kształt, do dwóch centymetrów średnicy i zwykle prowadzą od góry do dołu.

Tak wyglądają gąsienice

Chociaż uszkodzenie można łatwo pomylić z aktywnością innych gąsienic jedzących drewno, gąsienica jest wyraźnie rozpoznawalna. Ma żółte ciało i ciemnoczerwone, zaznaczone z powrotem w późniejszych stadiach rozwoju. Fakt, że gąsienice są rzeczywiście żółte, staje się wyraźny u zimujących osobników. Jeśli zimą znajdziesz gąsienicę w najwyższej warstwie podłoża, straciła ona swój typowy czerwony kolor i wydaje się całkowicie żółta.

Typowe charakterystyki:

• zwykle od 60 do 100 milimetrów
• Głowa i części osłony szyi czarne przez cały rok
• bardzo błyszczące ciało
• Brodawki pokryte krótkimi białymi włoskami
• silnie rozwinięte aparaty gębowe

Dlaczego atakuje się drzewa

Borowiki wierzbowe należą do tych otworów, których gąsienice rozwijają się w świeżym drewnie. Dorosłe ćmy mają skarłowaciałe trąbki i nie mogą jeść. Jedynym powodem ich istnienia jest rozmnażanie, a tym samym utrzymanie gatunku.

przyczyny

Willow Borer to motyl, który jest szeroko rozpowszechniony i nocny. Zasiedla głównie wilgotne drzewa z wierzbami. Dlatego ćmy często spotyka się w wodach płynących, ale także w parkach czy na łąkach. Sporadycznie gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w lasach mieszanych lub w ogrodach przydomowych i sadach ze starodrzewiem.

Samice wyszukują chore i starsze drzewa, aby złożyć jaja, aby w naturze inicjowały i zachęcały do ​​rozkładu starego drewna. Prawdopodobnie przyciągnie ich zapach przypominający kwas octowy, który starsze larwy wydzielają z drewna.

youtube

Często porażane drzewa

Świder wierzbowy preferuje drzewa liściaste i występuje głównie na różnych rodzimych gatunkach wierzby lub krzewach ozdobnych, takich jak wierzba arlekinowa. Kiedy drzewa są poważnie osłabione, ćmy składają jaja w drewnie innych gatunków drzew. Gąsienice można znaleźć w klonie, buku, jesionie, topoli, dębie, orzechu, lipie i wiązie.

Preferowane gatunki drzew:

• Salix : wierzba pospolita
• Betula : brzoza brodawkowata
• Alnus : olcha czarna
• Pyrus : gruszka
• Malus : jabłko

Czy gąsienica Willow Borer jest trująca?

Gąsienica wierzbownicy jest agresywna i może używać swoich narzędzi gryzących, gdy czuje się zagrożona. Dzieci, psy i koty powinny zachować odpowiednią odległość od gąsienic. Jeśli gąsienica ugryzie świdnicę, może to być bardzo bolesne. Ukąszenie nie stwarza zagrożenia dla zdrowia, a ćmy nie są uważane za toksyczne dla ludzi.

Dygresja

Wiertła do drewna i ich wartość odżywcza

Liczne gąsienice wiertła drzewnego od czasów starożytnych uważane były za owady pokarmowe. Grecy i Rzymianie lubili gąsienice jako przysmak. Aby uzyskać bogaty w białko smakołyk, gąsienice utuczono mąką. W Meksyku od czasów Azteków uważane są za jadalne gąsienice wiertarki do drewna, która woli żyć w agawie. Gąsienice są nadal zjadane. Aborygeni żyjący w Australii uwielbiają ten przysmak i jedzą gąsienice razem z innymi gąsienicami robaka korzeniowego lub chrząszcza kózkowatego.

Pierwsza pomoc przy przycinaniu

Przycinanie to najskuteczniejszy sposób na pozbycie się omacnicy na wczesnym etapie infekcji. Im dłużej gąsienice żyją w lesie, tym bardziej się rozszerzają. Otwory gąsienic ćmy mogą mieć do jednego metra długości. Odetnij porażone drzewo, aż będzie widoczne zdrowe i niewywiercone drewno. Kiedy w lesie nie ma już gąsienic, drewno może się zregenerować i ponownie wykiełkować.

Porady

Spalić przycinanie, ponieważ w przeciwnym razie gąsienice wierzby będą nadal rozwijać się w drewnie i mogą wywołać ponowną inwazję.

Wyrafinowane odmiany

Jeżeli szczepiona wierzba arlekin została zaatakowana przez omacnicę, przycinanie jest trudniejsze. Musisz upewnić się, że punkt końcowy pozostaje nienaruszony. Znajduje się w górnej jednej trzeciej pnia i jest wyraźnie zagęszczony, ponieważ ryż przetwórczy został zaszczepiony na typowym gatunku wierzby. Jeśli odetniesz ten punkt, twoja wierzba arlekin nie będzie już kiełkować, ale właściwy substrat.

Walcz z świdrami wierzbowymi

Zwykle nie ma potrzeby walki z Willow Borer. Ponieważ jest ważną częścią funkcjonującego ekosystemu i pochodzi z Europy, niekoniecznie jest uważany za masowego szkodnika drewna. Nie ma chemicznych aerozoli, które są zatwierdzone do zwalczania świniobnicy. Niemniej jednak gatunek nie znajduje uznania w przydomowym ogrodzie. Środki eliminacji mają sens w przypadku drzew o wartości ozdobnej.

Konieczna wczesna kontrola

Jeśli gąsienice przedarły się do lasu, walka z nimi jest prawie niemożliwa. Dlatego ważne jest, aby zabijać młode gąsienice we wczesnych stadiach, kiedy nadal żerują na korze. Samice wolą składać jaja u podstawy pnia, gdzie po krótkim czasie wykluwają się gąsienice.

Gorzknia

Quassin to silnie gorzka substancja, o której mówi się, że ma działanie owadobójcze. Występuje w niektórych rodzajach drewna gorzkiego, na przykład w brazylijskim drzewie quassia (Quassia amara) i jest dostępny w aptekach w postaci proszku. Ekstrakt z gorzkich substancji pomaga zwalczać gąsienice wierzby, jeśli zostaną opryskane bezpośrednio. Zapobiegawczo można również spryskać drzewa od wiosny do jesieni. Należy pamiętać, że chasyna nie są korzystne dla pożytecznych owadów.

Przygotowanie roztworu Quassia:

1. Wlej 150 gramów gorzkiego drewna lub proszku kwaśnego z dwoma litrami wody
2. Pozwól mu strome przez noc, a następnie zagotuj
3. Pozostaw napar na wolnym ogniu przez około godzinę
4. Odcedź płyn i rozcieńczyć dziesięcioma litrami wody

Jeśli używasz gorzkiego drewna, możesz wysuszyć kawałki po ugotowaniu i użyć ich ponownie. Quassin ma gorzką wartość 13 milionów. Po 13 milionach rozcieńczeń roztwór nadal ma gorzki smak. Możesz również rozpuścić 250 gramów miękkiego mydła (17,27 euro na Amazon *) we wrzącym wywarze. Zapewnia lepsze przyleganie płynu do kory. Po dwóch do trzech dniach pozostałości na drzewie należy spłukać czystą wodą.

Ekstrakt z chryzantemy

Kwiat owada dalmatyńskiego wytwarza naturalną truciznę złocień. Służy jako kontaktowy środek owadobójczy i jest stosowany przeciwko pospolitym szkodnikom, ich jajom i larwom. Ponieważ substancja czynna zagraża również organizmom pożytecznym, należy ją stosować na zewnątrz z dużą ostrożnością. Efekt powalenia pojawia się w ciągu kilku minut. Niektórym owadom udaje się rozkładać piretryny w organizmie.

Metoda drutu przydatna?

Często zaleca się wsunięcie mocnego drutu w wywiercone otwory. Przez ciągłe szturchanie gąsienica ma zostać wbita wzdłuż. Jednak sukces tego środka nie jest zbyt duży. Tunele paszowe czasami sięgają nawet do metra w głąb drewna, więc nie można wykryć żyjącej w nich gąsienicy za pomocą zbyt krótkiego drutu. Silnie uszkodzone drzewa mogą być zasiedlane przez wiele gąsienic, więc nigdy nie dostaniesz ich wszystkich.

zapobieganie

Wierzby potrzebują drzew liściastych do składania jaj, których kora jest wilgotna, szorstka i bruzdowana. Gąsienice wwiercają się w drewno zniszczone przez suszę lub osłabione chorobami i grzybami. Regularne zaopatrzenie w wodę i nawożenie potasem to najważniejsze środki zapobiegające inwazji, ponieważ wspierają witalność drzewa. Po ścięciu drzewa rany cięte należy natychmiast uszczelnić zamknięciem rany. Otwarte rany stanowią dla gąsienicy idealną bramę.

Porady

Aby zapobiec składaniu jaj, należy regularnie wapnować pień. Wcześniej kora jest usuwana skrobaczką lub szczotką, co sprawia, że ​​łodyga jest nieatrakcyjna dla ćmy.

Sposób życia i rozwoju

Wierzbowiec należy do rodziny świdośla (Cossidae). Samce mają rozpiętość skrzydeł 80 milimetrów. Samice osiągają wielkość 100 milimetrów, dlatego gatunek ten jest uważany za największego małego motyla w Europie Środkowej. Jako motyl nocny Cossus cossus ma niepozorny brązowy kolor. Na przednich skrzydłach widnieją czarne poprzeczne linie. Główny czas lotu trwa od czerwca do lipca, przy czym obserwuje się motyla od końca maja do początku sierpnia.

Składanie jaj

Samice po kryciu składają około 700 jaj. W bruzdach szorstkich pni umieszczają kilka opakowań jaj, z których każde zawiera od 20 do 50 jaj. Do składania jaj preferowane są osłabione drzewa liściaste, takie jak wierzba i topola. Jaja są chronione przed wysychaniem przez lepką wydzielinę.

rozwój

Po wykluciu się larwy wnika w korę. Żywi się sokiem drzewnym i włóknem drzewnym i przechodzi kilka linień. W drugim roku gąsienice wżerają się w głąb lasu i poruszają się po pniu przez drzewo. Krótko przed przepoczwarzeniem larwy osiągnęły długość 100 milimetrów. Ich rozwój trwa od dwóch do czterech lat, ponieważ włókna drzewne prawie nie zawierają żadnych składników odżywczych. Młode ćmy wykluwają się z poczwarek latem.

Przepoczwarzenie

Przepoczwarczenie następuje zwykle po trzeciej zimie w lesie. Gąsienice tworzą mocny kokon o wysokości około sześciu cali. Składa się on z nitek wstęgi i jest otoczony wiórami wiertniczymi, gdy znajduje się w kanale zasilającym. Poczwarki w podłożu są często przeplatane cząsteczkami ziemi. Istnieją trzy sposoby, w jakie świdry wierzbowe mogą przepoczwarzać:

• Wariant 1 : wkopać się w podłoże jesienią, aby zimować i przepoczwarzać się wiosną
• Wariant 2 : zimuje jako gąsienica na drzewie i przepoczwarza wiosną w ściółce
• Wariant 3 : przepoczwarzenie za otworem w kokonie z wiórami, który jest zablokowany wiórami wiertniczymi

Często Zadawane Pytania

Czy Willow Borer jest przydatny?

Gatunek ten, który woli osiedlać się na pastwiskach, jest ważną częścią funkcjonującego ekosystemu. Jest jedną z tych wiertarek do drewna, które celują w świeże i żywe drewno z już chorych lub osłabionych drzew.

Wierzbowiec przyspiesza śmierć chorych drzew, wiercąc w drewnie tunele, które mogą przebiegać przez całe drzewo. Grzyby, które następnie osadzają się w wywierconych otworach, zapewniają również szybszy rozkład drewna. W ten sposób ćma oczyszcza przyrodę i robi miejsce dla świeżych sadzonek.

Ile gąsienic Willow Borer żyje w przejściu?

Gdy tylko młode gąsienice wyklują się ze swoich jaj, szukają bramy wjazdowej do lasu. Żyją stadnie pod korą w pierwszym roku życia. Ten tak zwany drenaż przestrzeni kończy się w drugim roku zabudowy. Gąsienice są rozmieszczone w drewnie w oddzielnych od siebie systemach korytarzy. Większość ich czynności żywieniowych odbywa się w dół pnia, ponieważ przepoczwarzają się u podstawy pnia lub w jednym z dolnych otworów karmienia.

Jak wygląda gąsienica wierzby?

Larwy Willow Borer mają od sześciu do dziesięciu centymetrów długości. Szukając miejsca do przezimowania lub przepoczwarzania, gąsienice można zaobserwować jesienią na korze porażonych drzew lub na ziemi. W tym czasie jej plecy są pokryte ciemnoczerwonym paskiem, a boki wydają się żółte.

Ciało jest jasne i ma kilka białych włosów. Czarna głowa i częściowo czarny obszar szyi tworzą rysunek sygnałowy. Charakterystyczny jest zapach octu drzewnego, który nieco przypomina zapach kozy. Poczwarki mają około sześciu cali długości i czerwono-żółty kolor. Poszczególne segmenty brzuszne są zaopatrzone w ciemne rzędy cierni.

Dlaczego zimujące gąsienice wyglądają inaczej niż letnie gąsienice?

Fakt, że gąsienice mają zauważalny czerwony kolor na plecach w późnym stadium rozwoju, ma przyczyny ewolucyjne. Często zdarza się, że gąsienice można znaleźć na korze lub czołgać się po ziemi w poszukiwaniu miejsca przepoczwarzenia. W takich przypadkach są łatwą zdobyczą.

Używając czarnych i czerwonych kolorów sygnałowych, próbują poinformować potencjalnych drapieżników, że ich ciała są niejadalne lub trujące. W rzeczywistości gąsienice nie zawierają żadnych trujących składników, więc czerwony kolor jest ważną ochroną przed żarłocznymi ptakami i innymi drapieżnikami. W miesiącach zimowych tracą ten kolor i wydają się całkowicie żółte.

Jak wyglądają odwierty wierzbowe?

Moli prawie nie widać, gdy siedzą na korze drzew liściastych. Ich pulchne ciała mają jasnoszare skrzydła, które są marmurkowe w kolorze ciemnoszarym. Części skrzydeł są brązowawe. Skrzydła imitują kolorystykę kory drzewnej, co tworzy optymalny kamuflaż. Nogi również pasują do tego wzoru kamuflażu, ponieważ są otoczone czarno-białymi pierścieniami. Samice są nieco grubsze niż samce. Osiągają rozpiętość skrzydeł od 65 do 100 milimetrów.