Zastosowane składniki i składniki roślinne
Od sierpnia do września można zbierać delikatne wierzchołki pędów, liście i kwiaty wrzosu pospolitego. Bardzo bogate w cukier kwiaty służą nie tylko jako wrzos pszczeli (ciemny, bardzo aromatyczny miód wrzosowy jest specjalnością Pustaci Lüneburskiej), ale mogą być również używane do naparów. Roślina lecznicza zawiera garbniki i minerały, różne enzymy, różne minerały, a także saponiny i glikozydy flawonowe, a także hydrochinon i arbutynę.
przeczytaj także
- Creeping Gunsel - Stara roślina lecznicza
- Koniczyna róg pospolity - stara roślina lecznicza w profilu
- Pokrzywa - starożytna roślina lecznicza w czasach nowożytnych
Efekt leczniczy stosowany wewnętrznie i zewnętrznie
Napar można przygotować zarówno z kwiatów, jak i ziół, które stosuje się wewnętrznie przy infekcjach dróg moczowych, pęcherza i nerek, przy dnie moczanowej, reumatyzmie i chorobach dróg oddechowych (zwłaszcza przy kaszlu i obfitym śluzu). Stosowana zewnętrznie herbata wrzosowa pomaga w walce z egzemą, wysypką i zaczerwienioną skórą. W szczególności wrzosowi pospolitemu przypisuje się następujące efekty:
- antyseptyczne (bakteriobójcze), dezynfekujące i przeciwzapalne
- moczopędny i spocony
- wykrztuśny
- oczyszczanie krwi
- uspokajający
Przepis: napar z wrzosu
Klasyczna, bardzo wszechstronna herbata wrzosowa powstaje w następujący sposób:
- Wlej 250 mililitrów gorącej wody na łyżkę kwiatów i / lub ziół.
- Pozostaw napar na około pięć do dziesięciu minut.
- Wylej składniki stałe przez sito.
- Pij jedną do trzech filiżanek lub codziennie
- stosować napar do okładów i płukania (np. rany).
Jeśli lubisz słodszy napar, możesz też dosłodzić napar łyżeczką miodu.
Porady
Możesz również użyć kwiatów wrzosu i naparu do pełnej kąpieli, która jest tradycyjnie zalecana przy reumatyzmie i dnie.
