Najpopularniejsze rodzaje koniczyny w ogrodzie
W ogrodzie różne rodzaje koniczyny mogą się rozprzestrzeniać samodzielnie lub specjalnie uprawiać. Podczas gdy niektórzy ogrodnicy świadomie uprawiają koniczynę zamiast trawnika, inni desperacko walczą o wyplenienie koniczyny w ogrodzie. Najpopularniejsze rodzaje koniczyny w ogrodach europejskich to:
- Koniczyna łąkowa lub koniczyna czerwona (Trofolium pratense)
- Koniczyna biała (Trifolium repens)
- Szczaw leśny (Oxalis corniculata)
przeczytaj także
- Koniczyna w ogrodzie: informacje o okresie kwitnienia
- Właściwy nawóz przeciw koniczynie w ogrodzie
- Koniczyna z powodzeniem zimuje
Inne znane rodzaje koniczyny to:
- Koniczyna rogowa (lotus corniculatus)
- Koniczyna perska (Trifolium resupinatum)
- Koniczyna aleksandryjska (Trifolium alexandrinum)
Cechy szczególne koniczyny łąkowej
Koniczyna łąkowa jest najważniejszą rośliną pastewną ze wszystkich odmian koniczyny pod względem powierzchni upraw. Koniczyna łąkowa, która jest często uprawiana jako roślina pastewna, jest zwykle nazywana również koniczyną czerwoną ze względu na czerwone kwiatostany. Ten typ koniczyny jest jedną z najstarszych odmian rolniczych w Europie, ponieważ koniczyna łąkowa była uprawiana we Flandrii, Włoszech i Hiszpanii już w XVI wieku. Podobnie jak inne odmiany koniczyny użytkowanej rolniczo, koniczyna łąkowa uwielbia stosunkowo chłodne i wilgotne miejsca z deszczowymi latami. Wynika to z faktu, że rośliny te mają stosunkowo duże zapotrzebowanie na wodę. Ponadto koniczyna czerwona powinna być uprawiana na dość ciężkiej glebie gliniastej, koniczyna łąkowa nie toleruje stanowisk o kwaśnym materiale glebowym.
Charakterystyka koniczyny białej
Tak zwana koniczyna biała (Trifolium repens), w przeciwieństwie do koniczyny czerwonej, tworzy pędy pełzające, które rosną blisko ziemi i zapuszczają korzenie. Wśród roślin pastewnych koniczyna biała jest jedyną rośliną, która jest w stanie wytrzymać ciągły wypas i stres spowodowany nadepnięciem na darni. Dlatego ten rodzaj koniczyny szczególnie nadaje się jako substytut trawnika. Koniczyna biała jest mniej wrażliwa na fazy zimna i suszy niż koniczyna czerwona. Koniczyna biała jest również nieco mniej wymagająca pod względem jakości gleby niż koniczyna łąkowa.
Popraw glebę koniczyną
Różne odmiany koniczyny używane w rolnictwie poprawiają glebę fizycznie i chemicznie. Z jednej strony drobne korzenie koniczyny głęboko spulchniają glebę i mogą w ten sposób zapobiegać uszkodzeniom gleby, na przykład podczas regularnej uprawy zbóż. Z drugiej strony, bakterie guzkowe u korzeni koniczyny również gromadzą azot w glebie, co jest ważne dla wzrostu wielu roślin. Nie należy jednak przesadzać z uprawą koniczyny i pomiędzy poszczególnymi rundami płodozmianu należy obserwować przerwy w uprawie trwające od trzech do czterech lat w przypadku koniczyny białej i od pięciu do ośmiu lat w przypadku koniczyny czerwonej.
Kiedy koniczyna staje się uciążliwa na trawniku
W pewnych okolicznościach może się zdarzyć, że koniczyna niechcący rozprzestrzeni się na trawniku. Jeśli koniczyna mocno rozprzestrzenia się na trawniku, pomocne może być nawożenie wiórami rogowymi (6,39 euro w Amazonii *): sprzyjają one zdrowemu wzrostowi trawy bez dostarczania koniczyny dodatkowego fosforanu (jak w innych nawozach). Wiosną pomocne może być również dokładne usunięcie koniczyny z trawnika za pomocą wertykulatora. Następnie łyse miejsca należy zaopatrzyć w nawóz i ponownie zasiać trawnik. W ciężkich przypadkach można również zastosować środki chemiczne, które działają tylko na koniczynę dwuliścienną, a nie na trawę jednoliścienną.
Porady
Koniczyna szczęścia (Oxalis tetraphylla), popularna jako szczęśliwy prezent w sylwestra, jest szczególnie popularna ze względu na czterolistną koniczynę. Ze względu na swoją wrażliwość na mróz jest zwykle uprawiany w pomieszczeniach, ale latem może być również uprawiany na zewnątrz w doniczkach. Małe bryłki do przechowywania szczęśliwej koniczyny są nawet jadalne.
